Związek z mężczyzną, pomiędzy nami 20 lat różnicy.

Gdyby nie moje złamane biodro, nigdy nie było by nas. XYZ to mój lekarz, który od dawna mi się podobał, jednak dopiero po rehabilitacjach, na których spotykaliśmy się coś się pomiędzy nami rozwinęło. On był po rozwodzie, więc nie było mi głupio w momencie gdy go podrywałam, on na początku niepewnie się zachowywał, ale z upływem czasu minęły wszystkie bariery. Jedyny problem w tym, że ja mam 18 lat a XYZ - 38. On obawiał się naszej relacji, ja też. Mama totalnie tego nie akceptowała, korzystając z jej nieobecności i ciągłych wyjazdów, spędzałam z XYZ mnóstwo czasu. Miłe spotkania, kino, wyjazdy, jednak ostatnio stało się coś co dało mi do myślenia. Porozmawiał ze mną niesamowicie szczerze. Powiedział, że po rozwodzie był załamany i sądził, że nigdy nie ułoży sobie życia, dopóki nie poznał mnie, nie chce zepsuć mi życia i boi się, że po pewnym czasie go zostawię, tego wieczoru pierwszy raz wylądowaliśmy razem w łóżku. Boje się dalszych konsekwencji. Do tej pory traktowałam to jak zwykły romans, a może chęć udowodnienia sobie czegoś ? Nie wiem czy to prawdziwa miłość, mimo jego słów i zapewnień, czułości, nie wiem czy brnąć w to dalej. Obecnie pod pretekstem wyjazdu zerwałam z nim kontakt, gdyż chce wszystko przemyśleć. Co chwile dostaje telefony, wiadomości : "Czy wszystko w porządku, jak się czujesz, odezwij się" a ja nie wiem co odpisać. To do tej pory najgorszy moment w moim życiu.