Dziewczyny tek czułyscie po porodzie ?

Urodziłam synka, ma miesiąc. Powoli czuję jakby mój świat stanął w miejscu. Mąż pracuje - dyżury, zmiany, nie przespane noce na oddziale, operacje na cito. Juz nawet o pacjentki zaczęłam być zazdrosna. Dziewczyny też tak mieliście ?

Świetnie pamiętam te irracjonalne uczucie, jakby się istniało poza czasem. Wg mnie to się potęguje przez brak snu i te zlanie dnia z nocą gdy funkcjonuje się tak samo, w odcinkach określanych snem i karmieniem noworodka. Wytrzymasz. Potem będzie lepiej. Sama zmiana z karmienia co trzy godziny na co cztery już dużo daje, no i przesypianie nocy przez dziecko.

Dzisiaj poszłam z małym na szczepienie. Musiałam pójść sama, bo mąż był no i dalej jest w pracy. Mąż przyszedł na samo szczepienie i to jeszcze ledwo zdarzył.

Czas mi się ciągnie w domu strasznie. Brakuje mi tej adrenaliny.

Te, stworze z 21:23, mogę zrozumieć że marzy ci się praca prostytutki, stąd ta terminologia i tematyka... Mogłabyś udawać że komuś na tobie zależy i mieć złudzenie uczuć chociaż na chwilę. Niestety z tym szkaradnym wyglądem i odrzucająco tępym wyrazem ryja, nawet na to nie masz szans. Ale i my tutaj ciebie nie chcemy. Zabieraj więc swoje frustracje, nigdy przez nikogo nie kochany osobniku i schowaj się z powrotem do dziury.

Ja czulam sie dumna ze dalam mężowi takiego syna.szczegolnie widzac zachwyt i troskę w jego oczach. Syn byl malo absorbujacy,ladnie spal,nie mial kolek,jedynie odciaganie mleka zatrzymywalo mi czas. Ale uczucie zazdrości mi nigdy wtedy nie towarzyszylo mimo iż pierwszy raz mielismy dopiero gdzieś okolo 6-7 tyg.po porodzie.

Ja myślałam tylko o bólu faszerując się z dnia na dzień coraz większą ilością tabletek przeciwbólowych. Tak mnie "lekarz" załatwił.

Ja nie karmię piersią brak mleka. Mały kolek nie ma, jedynie różnie jest nocą - raz ładnie śpi, raz budzi się co godzinę. Wychodze z nim na długie spacery, a i takw domu mi ssię nudzi. No, a zazdrosna o męża jestem. Sama nie wiem dlaczego. Normalnie zwykłe pacjentki, które powiedzą mu mile słówko mnie denerwują.

Od razu, jak przeczytałam temat, nasunęło mi si e"pusto". Ale myślałam, ze chodziło o chwile tuż po porodzie- godziny. Ręka wciąż automatycznie wędrowała na brzuch a tam już nikogo nie było ;)

h

Ja to poczułam tak w 5 roku życia mojego dziecka :-) i poszłam do pracy .