Czy czekac na szalona milosc w tym wieku

Mam dylemat: jestem z facetem, lubie go, szanuje, czasami mi sie wydaje, ze go kocham, mysle o nim caly czas itd., ale nie marze o seksie z nim 10 razy na dzien, zo slubie i gromadce dzieci. Ale jest nam razem fajnie. Ale jednoczesnie zastanawiam sie, czy milosc to nie powinno byc szalenstwo, ktore odejmuje rozum i nie wychodzenie z lozka. Tylko ze takie uczucia miewalam tylko wzgledem mezczyzn , z ktorymi nie moglam byc, bo byli zajeci lub mnie nie chcieli. Wtedy mi sie wydawalo, ze to byly wielkie milosci. Sama sie zastanawiam, czy mam czekac na cos takiego (ale mam juz 31 lat), czy gonie za czyms czego nie ma... Wydaje mi sie ze ludzie dookola mnie nie miewali nigdy takich dylematow, rodzina znajomi... ze znalezli swoje "połówki" wczesnie i mieli 100% pewnosci.