Okłamuję faceta który mi się podoba

Udaję przed nim, że pracuję w innym miejscu niż w rzeczywistości i prowadzę udane, ciekawe życie. Mieszka daleko ode mnie, więc na razie nic nie podejrzewa, ale mnie męczy już ta fikcja. :(

Proszę o rozmowę. Potrzebuję pomocy.

przestań udawac i tyle

Chcę to zrobić, ale wtedy on mnie odrzuci na zawsze, a tego nie zniosę. Szukam cały czas w nadziei, że znajdę coś innego i w ten sposób sprawa się zatuszuje, ale to nie takie proste, jak mogłoby się wydawać.

Tak mi źle. :(

Tak to jest jak od samego początku zacznie się kłamać, kłamstwo zawsze wyjdzie na jaw, sama jesteś sobie winna.

to niech cie rzuci, pomysl sobie co bys czuła gdybys była na jego miejscu

Nie jesteśmy parą. Na razie tylko ze sobą piszemy (widzieliśmy się na żywo raz w życiu). Nic mnie nie tłumaczy, wiem, że źle robię, ale taka jest prawda, że ja się wstydzę swego życia. Źle mi z tym, że jestem biedna, mam beznadziejną pracę i nie mam znajomych.

Ostatnio zapytał dlaczego nie mam żadnych zdjęć ze znajomymi na fb, a mnie napłynęły łzy do oczu. Jak miałam mu powiedzieć, że mało kto mnie lubi?

I co z tego ze moze cos znajdziesz?? I tak moze sie wydac gdzie pracowalas wczesniej. I to w taki sposob ktorego sie nie spodziewasz. Bleh, gardze takimi jak ty,mowie szczerze. Nie lubie klamców. Do niczego to nie prowadzi,moze przez chwile poczujesz sie dowartosciowana,ale jak skonfrontujesz to z rzeczywistoscia to upadek bedzie bolesny. O wiele bardziej niz odczuwasz teraz. Mam taka znajoma, tlustą, brzydką, nielubianą. Całe dni na kompie spędza. I tez wysyla zdjecia innych,wmawia im, jakie to ma ciekawe zycie. Raz się wydało, to nie dosc ze my mielismy ubaw to jeszcze ten chlopak narobil jej niezla opinie w sieci!

To nie jest tak, że całkowicie kłamię. Np. jeśli chodzi o podróże, to naprawdę podróżuję, ale sama, a nie ze znajomymi, tak jak jemu piszę czasami. Co do pracy to istnieje pewne ryzyko, że to się wyda, dlatego chcę jak najszybciej znaleźć inną. Wydaje mi się, że wtedy będzie już ok.

Żałuję tego, co robię, ale postawcie się w mojej sytuacji. Skończyłam studia, mam nędzną pracę, która nie daje mi żadnych możliwości rozwoju i w dodatku cierpię depresję i czuję się samotna. To dlatego kłamię. Gdyby moje życie było inne tak by nie było.

Wszystko zalezy tylko od Ciebie. Poprostu powiedz prawde. Jezeli jest twoim prawdziwym przyjacielem zrozumie. Jezeli nie nie warto sie meczyc... To kim jestes co robisz i skad pochodzisz powinno byc twoja duma a nie wstydem.

Wstydzę się, bo nie tak sobie wyobrażałam swoje życie. Chciałam coś osiągnąć, mieć dobrą pracę, wiele ku temu robiłam, ale realia okazały się inne. On nie ma takich problemów i dlatego nie wiedziałam, czy to zrozumie.

Nie kłam, powiedz prawdę teraz nim się ta znajomość nie zacznie bardziej rozkręcać.. jak on Cię nie zaakceptuje, taką jaką jesteś to znak, że to nie chłopak dla Ciebie. A może miło Cię zaskoczy.