Nie chcę już żyć, nie mam siły

Wszyscy mi mówią "jesteś silna, dasz przecież radę", ale ja już nie mam siły. Rok temu zdradził mnie narzeczony po 6 latach związku, musiałam całe swoje życie ułożyć na nowo, jakoś się pozbierałam, otworzyłam i zaczęłam po jakimś czasie szukać miłości. Spotkałam paru facetów od tego czasu na swojej drodze, ale za każdym razem jak ja już coś poczułam i się trochę zaangażowałam zostałam odtrącona. Dwa tygodnie temu straciłam pracę, jedyną stabilną rzecz w moim życiu, nie mam dokąd iść, a parę dni temu kolejny facet, którego naprawdę polubiłam, mnie olał bez słowa. Jestem ładna, inteligentna, zaradna, samodzielna, fizycznie i intelektualnie mi niczego nie brakuje, a jednak budzę się ostatnio każdego ranka i zaczynam płakać i pierwsze co mi przychodzi do głowy to, że nie chcę już żyć. Nie mam pracy, nie mam miłości, przyjaciele gdzieś daleko, rodziców też nie mam, próbowałam się nie poddawać, ale nie widzę już sensu w dalszych próbach. Znajdę pracę, znajdę faceta i znowu wszystko się posypie i znowu będę w tym samym punkcie. Chcę to już skończyć.

Nie dostajemy wiecej niż możemy udźwignąć . Wiesz nic nie jest na zawsze ani praca , ani milosc , ani rodzina . Nie chce mowić ,ze znów zaświeci dla Ciebie " słońce" , ale to sa prawa fizyki raz " koło jest na gorze raz na dole" . Wiele osób boryka sie z podobnymi problemami ciezko chorując na dodatek. Moze to jest dobry czas na zmiany ale takie konkretne, piją po stracie pracy założyłam własna sprzątająca firmę z 2 osobami , koleżanka rzuciła wszystko i wyjechała z polski . Zmień coś i odetnij sie od problemów , odwagi ....zycze

połykasz?

Piją=bo,ja :)