Jak wreszcie zapomnieć, oszaleje zaraz...

Rozstaliśmy się na początku listopada, ale nadal cierpię ( nie chce się zabić, nie siedze w domu i nie użalam się nad sobą) ale tęsknie, brakuje mi go. Naprawdę go kochałam. Jego tylko, miałam nie jednego ale przy nim poznałam co to miłość... bez wzajemności. Powód rozstania był taki, że mnie nie kocha, że chciał ale nie mógł, mimo że byłam pierwsza najwidoczniej znawca uczuć i wiedział co czuje. Znaliśmy się więcej niż 2 lata. Byliśmy razem prawie 4 miesiące. Ciężko mi uwierzyć że to wszystko było kłamstwem - może nie chce w to wierzyć ale muszę przecież żyć dalej.