Czy wychowanie przez rodzicow ma wplyw na dalsze zycie

kiedys uwazalam ze nie ale jak doroslam to zauwazylam ze jestem tak samo niezaradna jak matka, ktora wychowywala mnie na zasadzie: siedz cicho, nic nie mow, nie odzywaj sie, nie miej swojego zdania, mam 3 rodzenstwa I wszyscy jestesmy bez poczucia wlasnej wartosci kompletnie, jak patrzylam latami na moja matke to wsplczulam jej a teraz robie to w stosunku do siebie, jak patrze na kolezanki niektore ktorych rodzice nauczyli dbania o swoje interesy, ambicji, posiadania celow I przede wszystkim miec odwage, to czuje zazdrosc, boje sie rozmawiac z ludzmi, wstydze sie odebrac telefon, to wszystko widzialam u matki a teraz u siebie I swojej siostry...boze czy rodzice widzac jacy sa nie potrafia uczyc dziec***ewnosci siebie???

Nie zawsze to widzą, ludzie wychowują swoje dzieci tak jak ich wychowywano.

mnie nie wychowywali,sama sie wychowalam

chcieli mnei wychowac ,nie udalo im sie,

ja jestem juz po 30-tce a nadal przy matce nie wypije nawet lampki wina:) bo ona mnie karci, a zabawne bylo jak spotykalismy sie na swietach u babci+cala duza rodzina I nasza matka nie pozwalala odpowiadac jak jakis wujek czy ciocia o cos pytali, ona sama zawsze to robila , a my bylismy dorosli, wyksztalceni o wiele lepiej od mojej matki ktora jest zwyklym tepakiem, chociaz uwaza sie za profesora

moja najdrozsza mamusia zawsze byla o mnie zazdrosna,nie pozwalala na nic.zawsze tylko ONA,ONA i nikt inny!

ma wpływ FUNDAMENTALNY chociaż nie tylko, bo liczą się też wpływy wszystkich osób, okoliczności, które były istotne w dzieciństwie psychologia już dawno tego dowiodła i ludzie też dawno to zauważyli

.boze czy rodzice widzac jacy sa nie potrafia uczyc dziec***ewnosci siebie??? x ale twoi rodzice nie mieli pojęcia, jacy są, lub tylko bardzo ograniczone matka miała z pewnością nerwicę, lęki przeniosła to mechanicznie na swoje dzieci trzeba mieć świadomość, że dzisiaj wiedza o nerwicy, zaburzeniach emocji, depresji jest dość powszechna i łatwo dostępna ludzie sławni mówią o tym wprost, problem jest ciągle omawiany lat temu 20, 25 i więcej, mało się o tym mówiło, lub w ogóle więc nie było nawet okazji, aby coś załapać z telwizji, radia, gazet, więc ludzie nie mieli pojęcia, nie widzieli siebie i swoich czynów w kkontekście choroby

czy wy tesz nie lubicie halasliwych taksufkarzy?