Jak na nia wplynac?

Mlpdsze dziecko śpi. Ja chciałam się pobawić ze starsza - 2,5 letnia córka. Ale leczymy na łóżku już godzine bo ona nie umie wybrać. Się upierał ze ja mam zdecydować. Daje jej do wyboru to czy tamto, prosze by zajęła z polki to się z nią pobawie - od godziny ta sama śpiewak, mama poda, mama wybierze. Zrobila się całkowicie niesamodzielna i uparty jak osioł. Woli godzine patrzeć w sufit. Mlodsze ma 2 m. Starszej poświęcam każda chwile.

ta znów nie wie czy wymyślić córkę czy syna :S

Dziwne zachowanie

Ignorować.

Moment pojawienia się w domu niemowlaka zazwyczaj jest trudny dla starszego dziecka. Zawsze zauważa ono, że nie jest już jedynym oczkiem w głowie rodziców. I te zmiany rzadko kiedy się mu podobają. Prawdopodobnie przed pojawieniem się nowego lokatora, córka zdążyła się już przyzwyczaić, że mama chce się z nią bawić i sama przynosi gry, proponuje zabawy. Córka chciałaby aby traktować ją tak samo jak młodsze rodzeństwo- skakać wokół niej i robić wszystko za nią. Wcale nie z lenistwa, ale z potrzeby bliskości i większego zainteresowania się nią przez rodziców. Dziewczynka zauważyła, że jak maleństwo płacze, rodzice od razu są obok i zajmują się nim. Nie musi ono nic robić, a nawet wtedy mama i tata poświęcają mu dużo uwagi. Proponuję zorganizować córce jakieś zabawy, zajęcia. Nie dawać jej wyboru, a raczej dać do zrozumienia, że mama/tata ma wielką ochotę pobawić się z nią właśnie w to i bardzo im na tym zależy. Dzieci w tym wieku często się nudzą i nie potrafią same wymyślić sobie zajęcia. Dokonywanie wyborów również nie jest najprostszą sprawą. Czemu mama nie może zrobić tego za nie? Otóż może. Jeśli córka będzie miała ochotę na jakąś aktywność i będzie jej na tym zależało na pewno da to rodzicom do zrozumienia. Niektóre zabawki warto też schować. Dopiero po jakimś czasie dokonać zamiany, a radość dziecka z ujrzenia dawnych gier będzie na pewno widoczna i nie będzie już takich dylematów.