Drugie dziecko .. nie cieszę się,nie chcę

Mam już 6-letnią córkę,od ponad 4 lat mieszkamy za granicą. Był czas,że staraliśmy się o drugie dziecko,ale że nie wychodziło,odpuściliśmy. Ja stwierdziłam,że tak nawet jest lepiej,że mi tak wygodnie,bo młoda już nie jest taka malutka, jest coraz fajniejsza,a i ja mam coraz więcej czasu dla siebie. Miałam bardzo nieregularne cykle,byłam u lekarki,żeby przepisała mi jakieś tabletki anty mimo wszystko,ale uparła się,że mam poczekać do następnej miesiączki,wtedy zrobić hormony i dopiero pomyślimy. W momencie gdy dostałam okres,nie było mnie w moim mieście,i szczerze mówiąc,zapomniałam o tych hormonach.Jak wróciłam,to było za późno i musiałam czekać na następny okres,któy jednak nie nadchodził. Nie bardzo mnie to zmartwiło,bo bywało i tak,że okresu nie miałam po 2,3 miesiące. Ale w listopadzie i tak miałam wizytę u ginki ,no i szok...12 tydzień ciąży. :( Niby byłam świadoma,że przecież seks bez zabezpieczenia może tak się zakończyć,ale naiwnie myślałam,że skoro tyle czasu nam się nie udawało,to przecież szans na ciążę raczej nie mam. Byłam załamana,ryczałam chyba z tydzień,chociaż mąż się ucieszył. Powoli się oswajałam z tą myślą,cóż...ale jednak nie do końca się udało. Za 3 tygodnie rodzę i wcale mnie to nie cieszy. Ciąża jest bezproblemowa,tak jak za pierwszym razem,żadnych dolegliwości. A mimo to,na końcówce ,jestem wykończona,nie cieszę się,nie chcę tego dziecka,wyprawkę skompletowałam zadaniowo,bez cienia emocji,nie piję i nie palę,ale to z rozsądku,a niekoniecznie z troski,nie wyobrażam sobie mieć znowu niemowlaka w domu...Jestem załamana. A poród coraz bliżej...:( Boję się,że nie pokocham tego dziecka,że będę przy nim wszystko robić wyłącznie z obowiązku. Córkę kocham nad życie,choć też nie miałam napadu euforii od razu po porodzie,ale moje odczucia w ciąży były zupełnie inne,nie mogłam się jej doczekać. A teraz? Marzę o swojej normalnej figurze, o powrocie do pracy, o swobodzie...Wiem,że za jakiś czas i to wróci,jak mały podrośnie,ale...przeraża mnie wizja tego,co mnie czeka.

nie załamuj się, pójdzie ci łatwiej jak myślisz. do drugiego dziecka podchodzi się inaczej niż do pierwszego, już to znasz i łatwiej wychować. to przestrzeń dla siebie.

Nieciekawa sytuacja. Nie wiem co poradzić, sama jestem w ciąży to moje pierwsze dziecko i też mam chwilę załamania to obawiam się porodu, opieki nad dzieckiem, zmian w życiu, czasem mam nawet takie myśli, że chciałabym cofnąć czas i w ciąży nie być, bo zdaje mi się, że jestem za młoda na dziecko. Jednak mimo tych złych chwil przychodzą te dobre kiedy bardzo cieszę się z ciąży i nie mogę się doczekać kiedy przytulę mojego synka. Termin mam za 5 tyg. Jak urodzisz i faktycznie nie oszalejesz z miłości do swojego dziecka, opiekuj się nim chociażby z rozsądku może miłość przyjdzie później.

niech żyje wolność.. wolność i swoboda.... :D cóż, co się odwlecze to nie uciesze, jesteś udupiona tylko przez najbliższe pare lat :D

Kochana ja mam różnicy 14 lat, pierwsze urodziłam jak miałam 25 lat drugie 39 lat. To dopiero jest hard kor ale kocham tak samo i to starsze i tego maluszka. Wszyscy oszalelismy na jego punkcie. Dasz radę głowa do góry.

Dziękuję za pozytywne odpowiedzi :) Mam nadzieję,że będzie tak jak mówicie,pomimo moich ogromnych obaw. Obecnie mam 27 lat, więc nawet nie o wiek chodzi. Obyście miały rację. Jeszcze raz dziękuję.

Nie bedzie latwo sie przestawic ale poradzisz sobie:-)moj starszy ma 6lat mlodszy prawie rok minelo nie wiem kiedy...bywaja cudowne chwile mama rozesmiana buzia a czasem Sa trudniejsze I zdarzy mi sie poplakac z bezsilnosci....ale kocham ponad wsxystko moje dzieci I w zyciu bym ich nie zamienila na wolnosc .. . Zycze duzo sily cierpliwosci I najwazniejsze -starszej corce mow jak bardzo ja kochasz I jak bardzo jest wazna

Moja znajoma także "wpadła" z drugim dzieckiem (jak dorosły człowiek uprawia stosunek to musi liczyć sie z konsekwencjami) oczywiście lament bo syn ma juz 8lat i jest tak super a tu zaś pieluchy! PORONIŁA płód i dostała zakażenia organizmu ok 3 tyg chodziła z martwym płodem. Teraz płacze bo poroniła bi to takie straszne. Kolejna znajoma "wpadła" i tez tragedia okazało sie ze ciąża pozamaciczna zarzekała sie wczesniej ze jedno jej starczy. Ujęli jej jajnik. Nagle zachciało sie jej dziecka wiec sie postarała o drugie i co? I znowu pozamaciczna ciąża! Ujęli drugi bi sie nie dało inaczej. Teraz jest bezpłodna. Ciesz sie kobieto ze jednak możesz te dziecko urodzić i ze bedzie zdrowe bo to duze szczęście ja wiem tez ze ogrom prawybory odpowiedzialności jednak na starość będziesz sie z tego cieszyła.

autorko jak bym o sobie czytała z ta wyprawka to samo w ciazy popalałam i wiedziałam ze urodze chore dziecko bo popalałam 3 paczki moze przez cała ciąże wypaliłam byłam nastawiona że dziecko chore a ja go nie pokocham a wiesz co?? teraz ma dwa latka a ja jestem w nim zakochana jak wariatka wierz mi pozdrawiam

Sama jestes sobie winna, bylo sie zabezpieczyc po prostu, jak w jedna ciaze zaszlas wiadome, ze bezplodna nie jestes. Dziwia mnie takie kobiety, tez mam taka znajoma zero zabezpieczen, a pozniej lzy bo ciaza. Uzalala sie jak cholera. Teraz musisz zacisjac zeby i odchowac nic wiecej tu nie poradzi Ci nikt.