Jak układało się wam w szkole dawniej?

Mieliście dużo przyjaciół? Czy raczej nie? Czuliście się lubiani? Chodzi mi o relacje z rówieśnikami. A drugą połówkę mieliście?

W gimnazjum miałam dużo przyjaciół i byłam bardzo popularna, w LO już nie. Zadawałam się głownie z ludźmi z innego miasta, spotykałam się ze starszym chłopakiem, moja grupa rówieśnicza nie była dla mnie wtedy interesująca.

Ja byłam raczej spokojna i nieśmiała, chyba dość lubiana ale za wiele przyjaciół nie miałam. Zwykle w wąskim gronie - w szkole 1 przyjaciółka i kilka koleżanek na pogaduszki i okazjonalne piwko. Działałam w wolontariacie z kilkoma koleżankami, spotykałyśmy się prawie codziennie, ale to były zadaniowe spotkania. Miałam wielu znajomych w ramach organizacji młodzieżowej, w której działałam i z tymi ludźmi spotykałam się w weekendy, wyjeżdżaliśmy na plenery, chodziliśmy na dyskoteki co sobotę. Piszę o liceum, bo w podstawówce miałam wielu kolegów - sąsiadów. Mieszkałam w bloku, z którego w mojej klasie było chyba z 15 osób. Razem chodziliśmy, wracaliśmy, siedzieliśmy do nocy w parku obok i gadaliśmy... Pamiętam gry w podchody, jazdę na rowerze w dużej grupie, pikniki na kocach ;-) Ja byłam dobrą uczennicą, nie miałam problemów z nauką nigdy, sporo się uczyłam, ale mimo to nie miałam nigdy etykietki kujona czy osoby zarozumiałej. Co do drugiej połówki to w 3 klasie liceum miałam chłopaka z zewnątrz - w klasie było kilka par a mój chłopak był z technikum - 2 lata starszy. Spotykaliśmy się do mojej matury.