związku się nie znajduje, tylko się tworzy, ale tylko z kim

Temat jest oczywisty - samotność jest przykra, bo nie jesteśmy stworzeni do samotności. Żałuję, że nie zadbałam o tę relację wcześniej, bo teraz jest zwyczajnie późno i wiele osób w moim wieku już żyje w związkach. Niemniej są osoby samotne i może nie tyle pytanie, co refleksja: czy tylko ja żyję w przekonaniu, że związek wymaga czasu? W ostatnim czasie dwukrotnie zdarzyła mi się sytuacja, w której mężczyzna gotowy był do związku "od razu" - w tym raz bez widzenia mnie, bo był to kontakt mailowy. Nie ukrywam, że ja najpierw bym wolała go poznać, poza tym... to jest przykre, bo odbieram to tak, że potrzeba mu jakiejkolwiek kobiety, nie czuję się ważna, wyróżniona. W tej chwili szukam mężczyzny, z którym mogę się zaprzyjaźnić, pogadać, pożartować, poflirtować, żeby mieć w ogóle szansę na zbudowanie więzi. A może męski punkt widzenia jest inny? "Widzę i chcę", tylko w tym wypadku mnie nie widział.