Czy wy też macie fałszywych znajomych

Mam 30 lat i ostatnio w sumie zdałem sobie tak już dosadnie, że nie mam znajomych a ludzie w okół mnie to fałszywe gnidy. Kiedyś jako nastolatek miałem pełno znajomych i nawet dwóch dobrych przyjaciół. Potem każdy poszedł w swoją stronę i nic. Dzisiaj praca, rodzina, dziewczyna i szara rzeczywistość. Ludzie w pracy podkładają świnie pod nogi, znajomych stać tylko na "cześć, spoko, nie mam teraz czasu, pogadamy innym razem". Zawiść, zazdrość na każdym kroku, chamstwo i totalny brak empatii. Zauważyłem, że dzisiaj nie ma już prawdziwych ludzi, takich, z którymi można by pogadać na spokojnie, mądrze, zabawnie itp. Nie ma, za to jest wyścig szczurów i wieczna gonitwa nie wiadomo za czym. Ja poza członkami rodziny nie mam w sumie do kogo się odezwać. Nie mam nawet kolegi, z którym mógłbym wyskoczyć na piwko. Nie jestem jakimś dzikusem, który się zaszył w domu, tylko zwyczajnym facetem. Czy Wy też tak macie? Większość moich znajomych odzywa się jak coś potrzebuje, a tak to cisza. A jak ja coś potrzebuję np. porady w sprawie pracy czy chcę coś pożyczyć, to nagle cisza, nikogo nie ma i nikt się nie odzywa. Kurwa jak mnie to wkurza. Nie tak sobie wyobrażałem moje życie.

Po 30ce zaczyna się walka o byt :P

Teraz ciezko jest znalezc kogos normalnego, a dla ludzi bardziej liczy sie ilosc nie jakosc. I tak dobrze ze masz udany zwiazek i rodzine, inni nie maja nawet tego

No niestety tak jest...Strach się do kogokolwiek odezwać.W pracy 99% to sami karierowicze z którymi nie warto utrzymywać kontaktu,podkładają się żeby cię podjebać,są w stanie zrobić wszystko żeby zwolnili cię z pracy...

Oj.tak też mam,jeszcze jak fałszywych

nie jest źle,u mnie w pracy ludzie są świetni po prostu :) trudno o lepszych

mam więcej lat od ciebie autorze, i mam to samo, tylko żona i dzieci, zero innych kontaktów, każdy zalatany, zabiegany, praca i wyścig szczurów, rywalizacja, porównywanie kto ma co, obłuda. Nie jesteś sam, tako teraz świat, to przyszło z zachodu, przestali liczyć się ludzie a liczą się rzeczy i "dobrobyt". Smutne czasy naprawde, a szkoda.

No to gratuluję.

to jest chyba dorosłe życie. mam mało znajomych ale ci którzy pozostali nie zmienili się specjalnie od czasów szkolno-studyjnych. znajdz sobie tez pracę, dziewczynę i zobaczysz że też ci braknie czasu na co innego

:) mało płacą w tej pracy ale nie chce iść do innej właśnie ze względu na ludzi i tą atmosferę gdzie indziej mogłoby być gorzej

A czym się zajmujesz?

nie chce tutaj tego pisać :P też ciekawa jestem czym Ty sie zajmujesz ale pewnie też wolisz nie mówić

albo powiem pracuję w agencji a mało płacą bo jestem stara ale atmosfera fajna

W agencji??hmm.ja od 1.10.zmieniam pracę.

Oj jak Ty masz, kurwa, rację człowieku. Mam 36 lat i wokół mnie od paru lat pustka. Miałam fajną ekipę w poprzedniej pracy, ale wszystko się rozlazło. Pobrali kredyty na 35 lat i się zaczęło :O Bezwzględna rywalizacja, trzęsienie dupą przed zwolnieniem, podkładanie świń, po trupach do premii, no MASAKRA po prostu. A najgorsze w tym wszystkim były baby, plotowały jedna o drugiej, jakieś niestworzone historie plotły. Nie chciałam brać udziału w tej żenadzie, to mnie wyautowały i ze mnie zrobiły wroga. Odeszłam stamtąd, mam teraz swoją firmę i szans na znajomych zero. Ci ze szkoły i studiów rozpierzchli się po świecie. Miałam jeszcze ze trzy lata temu taką dobra znajomą, ale zerwałam kontakt, bo laska wiecznie napierdzielała o sobie, sobie, sobie i ewentualnie o swoim niewydarzonym mężu. Nie miałam kiedy otworzyć buzi, żeby powiedzieć co u mnie albo zmienić temat. No szok po prostu. Przykre to jest, ale co zrobić. Dobrze, że związek mam fajny i męża udanego. Ale kurde, no przydało by się jakieś życie towarzyskie. Wszyscy fajni pozamykali się w swoich rodzinach i tyle.

od 30stki to norma

Czy ci ludzie myślą, że dzieci zostaną z nimi na zawsze?

z tą agencją to przecież podszyw :P a stara nie jestem,wręcz przeciwnie :D zmieniasz prace to pewnie sie stresujesz? mnie stresują takie zmiany