jestem inna niż chyba wszystkie moje koleżanki, dlatego...

nie mam przyjaciółki. mam wiele znajomych i czasem z początku wydaje się, że nadajemy na tych samych falach jednak po czasie okazuje się że tak nie jest. powiedzmy sobie szczerze że większość dziewczyn w dzisiejszych czasach nie ma wartości, ślepo podążają za modą, marzą o księciu z bajki, ślubie, hucznym weselu, pięknym pierscionku itd. mnie to do szczęścia nie jest wgle potrzebne. jak widzę zdjęcia na facebooku moich znajomych to najczesciej mam jedną mysl: japrdle co za żenada :) nie interesuje mnie życie innych, nie lubie obgadywać czyjegoś wyglądu dlatego czesto nie mam o czym rozmawiać ze znajomymi w pracy. wiekszosc ludzi po prostu plecie 3 po 3. dobrze ze mam faceta ktory ma takie samo spojrzenie na swiat jak ja. i on jest moim facetem, kochankiem i przyjacielem. ale fajnie by było mieć bratnią duszę w kobiecie. jednak w wieku 28 lat stwierdzam że to chyba nie jest możliwe. w dzisiejszych czasach ludzie patrzą tylko na czubek swojego nosa. zawiść zazdrość i hipokryzja która mnie otacza jest dla mnie nie do ogarnięcia :O

jak widzę tematy na forum to myślę ze tutaj też nikogo wartościowego nie ma :O gdzie są ludzie mądrzy , nie ograniczeni umysłowo z emocjonalną inteligencją? świadomi...?

My w takiej samej sytuacji z żoną. Nie szukamy na siłę znajomych, bo starcza nam nasze towarzystwo. Czasem brakuje kogoś by wyskoczyć razem choćby na kręgle, ale z doświadczenia wiemy, że znajomość i tak sie prędzej czy później posypie. Ludzie ogólnie nas wkurzają, zwłaszcza, że mamy bezpośredni kontakt w pracy. A już ręce opadają na to jakie niektórzy mają ego. Wyżej noszą tyłek niż powinni. Takie czasy. Nic nie poradzisz. Skoro w najpopularniejszym czasie puszczają sieczkę odmóżdżającą, a ciekawe filmy czy programy emitują przed północą lub po to zastanów się ilu ludzi jest więcej. Tych na poziomie czy tych którym myślenie nie jest do szczęścia potrzebne.

My w ogóle telewizji nie oglądamy już od paru lat. Jeśli coś nas interesuje, chcemy się dowiedzieć to wszystko w necie można znaleźć. Z wychodzeniem mamy dokładnie ten sam problem. Tzn nie wychodzimy nigdzie z nikim, bo jak parę razy się tak zdarzyło to wcale nie było miło. W takim sensie , że oboje czuliśmy się nieswojo. Nie można z ludzmi rozwinąć żadnego tematu, bo albo nic nie wiedzą, albo wiedzą już wszystko. z telewizji albo z wiadomości na onet.pl :) większość ludzi nie potrafi myśleć samodzielnie. co powiedzą w tv tym się karmią. nikt się w nic nie zagłębia, nie próbuje się czegoś dowiedzieć więcej...

Witaj w klubie nieprzystosowanych

Witam serdecznie :D Jaki Ty masz problem z taczającym Cię otoczeniem? Mnie np wkurzają ciągłe pytania o ślub. Kurwa :O mam wrażenie że ludzie mają wgrany jakiś soft. W moim mniemaniu przestarzały Jakby ślub był najważniejszy. Wgle ludzie mają zazwyczaj ten sam zestaw pytań. Dlatego lubię udzielać niestandardowych odpowiedzi i patrzeć na reakcję ludzi. Jak odpowiadasz schematycznie (jak wiekszość) to temat ciągnie się dalej. Jak odpowiesz inaczej to ludzie nie wiedzą co powiedzieć i rozmowa się kończy :)

My telewizje mamy po pierwsze za względu na sport, po drugie ze względu na dziecko, choc rzadko ogląda. Ostatnio okazało się, że jestem zbytnim indywidualistą w szkole (chyba po nas). Co do ślubu. Poszliśmy do urzędu, dwójka świadków (też był problem znaleźć :)) Pojechaliśmy, załatwiliśmy i tyle. Moja żona też słyszy zwykle w pracy kiedy drugie dziecko. Zwykle odpowiada, że nie będzie więcej bo za pierwszym razem osiągnęliśmy perfekcje i temat się kończy. A wcześniej non stop. Ona jest instruktorem fitness, dietetykiem. Ma swoją pracę, spełniła się jako matka i starczy. Nie była matką polka ani przez chwilę, a niestety takowe ją otaczają. Co wkurza. Ignorancja, każdy mierzy swoją miarą jakby każdy musiał żyć tak samo. Poza tym prozaiczne sprawy jak jedno auto zajmujące dwa miejsca parkingowe, tłok w marketach (kupujemy po 20 wieczorem), na siłownię też nie w godzinach szczytu. Nie znosimy ocierać się o ludzi, słuchać mądrości i myśleć "co ty pier...lisz". No, ale przecież się hamujesz w uświadamianiu, bo po co jakieś konflikty. Już samochód mieliśmy rysowany. Z rodziną kontaktu w zasadzie nie ma. Albo z nimi, albo przeciw. Niby człowiek dorosły, a przecież najlepiej nadal przy nich funkcjonować jako ich dziecko.

Dziecko w szkole oczywiście, nie ja.

Jestes zapatrzona w siebie, zakompleksiona i nieprzyjemna. I dziwisz sie, ze nie masz przyjaciol?

Oho, pierwszy kafeteryjny psycholog zaczyna wysnuwać wnioski z kilku postów pomiędzy przewinięciem dziecka, a obraniem ziemniaków.

Jeruna:-) Jak to uczucie dobrze znam! Mam doslownie dwie znajome, pipleprza farmazony az uszy wiedna, choc czasami zdarza Im sie zablysnac... Pewnie dlatego, ze uslyszaly cos madrego w ddtvn i powtarzaja hehe:-) Rozmawiam z Nimi tylko wtedy gdy je spotkam na miescie. Mam wrazenie, ze dla wiekszosci ludzi myslenie to za duzy wysilek. Nie maja wlasnego zdania a ja za to, ze je mam jestem "dziwakiem". Nigdy przy nikim nie czuje sie swobodnie bo wiem, ze inaczej mysle i jak cos powiem to potem beda mnie uszy piekly... Swiat bedzie w koncu wygladac jak w filmie "Idiokracja". Serdecznie pozdrawiam.

Aha i kiedys zdarzylo mi sie uslyszec plotke o sobie... Ponoc jestem za "bystra" i ludzie czuja sie przy mnie, przez to zle. Na Kafe wchodze dla rownowagi w naturze:-D

"nie interesuje mnie życie innych" - -to po co Ci facebook? heeeee?