Chłopak mnie zostawił czyli wyznanie winy

Wiem że takich tematów jest pełno, ale jednak muszę się komuś wyżalić bo w nikim nie mam oparcia. Zawsze patrzyłam na te zakochane panienki z góry - jak szczebiotały do swoich chłopaków, jak wybaczały rzeczy których ja nie mogłabym wybaczyć, jak łamały własne zasady, których ja bym nie przekroczyła - tak mi się wydawało. Miałam facet, ale zawsze trzymałam się tego co postanowiłam. Dopóki nie poznałam pewnego kolesia. Mieliśmy przechlapane bo dzieliło nas troszę kilometrów, więc niestety 1 spotkania na tydzień, wiadomo każde z nas pracowało, miało obowiązki. Oczywiście pierwsze zauroczenie. Strasznie fajnie nam się rozmawiało, nic na siłę. A czas leciał nam na gadaniu tak gdyby świat nie istniał :) Pierwsza randka - 6h zwykłej rozmowy o wszystkim i o niczym i co dziwne, nie zabrakło tematów. On opowiedział o swojej byłej, ja też coś ze swojej historii powiedziałam. Kolejne randki były podobne, może trochę krótsze. Na piątej randce trochę nas poniosło ale bez przesady - mając resztki zasad nie chciałam jeszcze by doszło do "finału" :) . Ale nic się nie zmieniło, nadal dzwoniliśmy codziennie do siebie. Aż on, kiedyś dzwoniąc do mnie powiedział że boi się że nic z tego nie wyjdze. Że mnie zrani bo boi się że pamięta jeszcze byłą dziewczynę. Szczerze? Myślałam że się zgrywa. Że chce poudawać że mu zależy i sprawdzić mnie trochę. Nie przejełam się tymi słowami i zgodziłam się gdy zapytał czy możemy się spotykać "jako przyjaciele" - przynajmniej na razie. Dwa dni później oczywiście już było normalnie, nadal pisał że tęskni itp - pomyślałam że faktycznie wtedy coś mu odbiło z tym telefonem. Gdy kolejny raz się spotkaliśmy uznaliśmy że nie chce nam się nic robić - pojechaliśmy do niego do domu. Oczywiście zaczeliśmy się całować itp, ale jakoś nie miałam ochoty na nic więcej, za to on bardzo. Nie wiem - może miałam przeczucia. W pewnym momencie przestał. Zapytał ot tak - czy jedziemy coś zjeść na mieście. Myślałam że po prostu jest głodny. Gdy byliśmy w samochodzie, zauważyłąm że jest coś nie tak. Że się zmienił. Zapytałam co jest grane. A on to samo co jakiś czas temu - że z tego nic nie będzie. Zapytałam więc czemu tak myśli - a on, że wiedział już po drugim spotkaniu że nic większego nas nie połączy. Powiedział że jest ostatnim dupkiem, że kiedyś taki nie był i że woli wprost powiedzieć teraz. Tak jakby mi ktoś włożył nóż w serce. Myślałam że jestem mądrzejsza, jednak zwykła idiotka ze mnie wierząca w miość. Jak mogłam być tak głupia. Skoro wiedział że nic z tego nie będzie to spotykał się ze mną typowo "dla przyjemności". Bardzo szybko przywiązuje się do ludzi. Pomimo że spotykaliśmy się ok 2 miesiące czuję się zraniona. Czysto teoretycznie wiem że on zachował się jak skończony d**ek. Że nie zasługłuje na mnie. W praktyce - mnie to strasznie boli, nie umiem sobie z tym poradzić, może dlatego że pierwszy raz to mnie ktoś zostawił. Ale jak on mógł? Co by było dopiero gdyby mnie typowo zaliczył? Nie rozumiem takich facetów, którzy tylko ranią - NIE ZASŁUGUJECIE NA ŻADNĄ KOBIETĘ! a co więcej nie rozumiem takich dziewczyn jak ja, które niby mądre, gdy się zakochają to mają klapki na oczach. Jest mi po prostu źle. :(

Bo zauroczenie to klapki na oczach. A tak z ciekawości, długo sie spotykaliście ? Kiedy ostatni raz kogoś mialas ? Dlaczego uwazasz ze złamalas swoje zasady ? Przecież to normalne sie zakochać

Z poprzednim chłopakiem rozstałam się końcem maja - byłam z nim prawie rok, a mniej to przeżyłam. nawet nie chodzi o łamanie zasad... Jestem po prostu zaskoczona swoim zachowaniem. Wiem ze to zabrzmi może próżnie, ale serio nigdy nie zachowywałam się w taki sposób. Gdyby taki los spotkał którąkolwiek z moich koleżanek jeszcze bym jej dała kopa w tyłek że się rozczula nad gnojkiem! Spotykaliśmy się 2miesiące - niewiele, dlatego jestem zaskoczona że tak to przeżywam. Gdy zapytałam: więc po co to wszystko jak wiedziałeś? odpowiedział: a nie było Ci przyjemnie? A najgorsze jest że gdyby teraz zadzwonił, przeprosił COKOLWIEK to boję się że znów jak debilka bym się zgodziła na wszystko. Co się ze mną dzieje.