największe szczęście na świecie

jakie mnie kiedykolwiek spotkało, to wyznanie miłości, od osoby, którą skrycie kochałam, a od której się tego nie spodziewałam, myśląc, że nic dla niej nie znaczę. Totalny szok, euforia nie do opisania, ale co z tego, gdy nie można być razem, bo oboje zajęci. Dlaczego więc robić wyznania takie drugiej osobie i robić nadzieje, jak się wie, że i tak nie można być razem ? Po co ? Czy takie wyznanie ma sens - teraz jest cierpienie nie do opisania, po obydwu stronach. Zanim coś wyznacie drugiej osobie, zastanówcie się, czy możecie się bardziej angażować, bo czasem może po prostu lepiej milczeć i nie robić nadziei, nie ranić drugiej osoby ....