Nikt z Was nie powiedzialby o mnie, ze jestem ofiara przemocy domowej.

Przybralam maske pogodnej, pewnej siebie, usmiechnietej dziewczyny. Studiuje i pracuje, mam swietne rezultaty, duzo "przyjaciol"(pisze w cudzyslowiu bo tak naprawde nie zwierzam sie nikomu z mojego zycia). A jednak pod tym perfekcyjnym makijazem nieraz ukrywam zasinienia, a stroj nierzadko dopasowuje do tego gdzie akurat mam rany. I jak o wszystko inne w moim zyciu potrafie zawalczyc to o to jedno nie. Czy ktos ma podobnie? Ola