Mój facet ma mentalność leniwego, nieambitnego biedaka......

Jest to frustrujące, bo będąc przed 30-tką, a po 25-tce myśli się już o kredycie na mieszkanie i rodzinie... Jest po politechnice, a wystarczają mu zarobki 2 tys netto w pracy gdzie nic nie musi robić. CHEŁPI SIĘ TYM.

Myśli się o kredytach. To dopiero odpowiedzialne. :) Zaproponuj żeby zaciągnął na ciebie. :)

sama go wybrałaś - do kogo masz pretensje?

Sama wybrałaś takiego, jakim teraz jest? Że co, slucham??? Jak się zaczyna być w wieku studenckim z kimś a sie nie jest razem w grupie, to nie wiadomo, jakie ktoś będzie miał podejście do pracy.

W ogóle nie wiadomo, jakie ktoś będzie miał podejście do pracy, jeśli jeszcze nie pracuje w zawodzie.

ale teraz już wiesz - i co? będziesz z nierobem zakładać rodzinę?

Wiesz, po to założyłam wątek, żeby inni sie wypowiedzieli o tym przypadku, a nie- żeby mnie ukamieniowano komentarzami. O tym, co ja myślę, napisałam już wystarczająco. Zalezy mi na komentarzach innych, ale sytuacji podobnych zdarzeń z życia wziętych, a nie mojej osoby.

Ja jestem po 25-tce. Rodziny miał nie będę, ale o kredycie nie myślę. Kredyt to kula u nogi.

25-letni w przyszłości bezdzietny: i co niby myślisz, że wniosłeś takim pustym komentarzem do wątku?

To sama sobie doradź głupia P/I/Z/D/O skoro na wszystkich na tym temacie z niewyparzoną japą wyskakujesz.

Tylko idioci myślą o 20-letnich kredytach na mieszkanie, ci inteligentni potrafią kupić mieszkanie z gotówkę :P

Myślę że się pod pewnymi względami nie dopasowaliście. Widać mu taki model życia odpowiada. Ty zaś wolisz wziąć kredyt i harować całymi dniami. Są różne podejścia i potrzeby. Po części go nawet rozumiem. Aktualnie pracuje zgodnie ze swoimi kwalifikacjami, nawet nieźle płacą. Ale co z tego, skoro po dwóch latach firma postanowiła wygasić wszystkie prace naukowo-badawcze, i skupić się na bieżących przetargach. Pracy jest w cholerę i jeszcze trochę. Lecz dla mnie przestaje być interesująca. Po cichu myślę, żeby wrócić na uczelnię, gdzie pewnie bym gorzej zarabiał, ale robił to co lubię. I jakby mi hipotetyczna dziewczyna zarzucała, że robię źle, bo pieniądze ważniejsze...ehhh A Twój chłopak pewnie ma potrzebę pracy tylko "od do", tak aby było co do garnka włożyć. Nie jest typem karierowicza, nawet tylko trochę. Pewnie praca jest dla niego tym niewdzięcznym obowiązkiem który trzeba wykonać i już. Ale żeby jeszcze robić coś więcej? Drugi etat? Albo jeździć gdzieś, do innego miasta, po to, aby zamiast 2 wyciągać powiedzmy 5 czy 6? To chyba nie przejdzie. Nie wróżę wam nic dobrego, bo chyba macie zbyt odmienne postawy apropo kwestii finansowych i pewnie tych tzw. przyziemnych kwestii. nie powiem, żebyś się cieszyła, że w ogolę ma pracę i pracuje, ale to też już coś znaczy...

a autorka ma ambicje ale tylko w wymaganiach co do drugiej osoby, sama czegos nie osiagnie i nie zrealizuje ale chce aby ktos inny mial ambicje i zarabial pieniadze bo ona chce dom i rodzine, jak tego chcesz to sama wez sie za robote

ile zarabiasz autorko?

1500 na rękę

up

Ja nie uważam tego wcale za bycie wielkim karierowiczem, że chce się mieć własne mieszkanie.

Tak , ale weź pod uwagę ile kosztuje w Polsce, w chwili obecnej własne mieszkanie i z czym to się wiąże. Potrzebujesz min 200 tyś zł jeśli marzy Ci się własne M.

a moze jemu marzy sie wlasny samochod