Pomysł na idealnego partnera na miarę? ma sens?

Wyobraźcie sobie dwie osoby, które nic o sobie i wzajemnie nie wiedzą. - Spotykają się i jedna odkrywa drugą, tzn. pierwsza i druga wie jaka jest i na czym jej zależy - teraz pierwsza odnajduje w obliczu drugiej, jak w lustrze swoje cechy i to na czym jej zależy - tak samo druga osoba, zatem obydwie widzą siebie w tych swoich partnerach - tak więc każda z osób, pierwsza i druga jest zarazem odbiciem partnera i odkrywcą swoich, cech więc jest w stanie to wyważyć - to nie jest możliwe w pojedynkę, więc opłaca się być w związku :-) i co ma jakiś sens? ktoś o tym słyszał..

Jebnij sie w łeb.

hello, a bardziej zrównoważeni :-)

Nie ma sensu.

według cytatu “Kochająca osoba żyje w kochającym świecie. Wroga osoba żyje we wrogim świecie. Każdy, kogo spotykasz jest Twoim lustrem". Pytanie: czego szukasz w innym? Cokolwiek by to nie było, musisz to odnosić do siebie i to musi do ciebie pasować, czyli w pewnym sensie jak w lustrzanym odbiciu Czyli w tym właśnie znaczeniu może wystąpić WZAJEMNA zgodność dwóch osób, niemal idealna :-)

"Miłość jest jak lustro. Kiedy kochasz inną osobę stajesz się jego odbiciem w lustrze i ono staje się takie jak ty... A to co odzwierciedla nawzajem miłość widoczne jest w nieskończoności "

nikt nie podziela teorii lustr w zwiazkach :-(

masz lustro w domu ?

właśnie, popatrz w lustro i zakochaj się w swoim odbiciu. Jak można takie głupoty wypisywać, ludzie z takimi urojeniami wchodzą w związki, biorą ślub, a później dręczą tę drugą osobę.