Dlaczego on nie chce przyjmować prezentów?

jestem 2,5 roku z mężczyzną, ale nie potrafię zrozumiec jednego z jego zachowań. On nie uznaje żadnych prezentów. Ani na urodziny, ani na święta, dni kobiet i inne okazje. Ja jestem nauczona dawać prezenty. Wczoraj miał urodziny, wręczyłam mu drobiazg- maszynkę do golenia. Nim przyjął to kilkanaście minut chodził niezadowolony, mówił, ze nie szanuję jego zdania itp. Że on nie daje prezentów i nie uznaje dostawania prezentów. Ja daje mu, bo jestem tego naiuczona, nie przeszkadza mi, ze ja nigdy prezentu od niego nie dostałam. Mówił, ze jak był młodszy, to lubił dawać i dostawać, ale teraz już go to nie bawi i nawet od najbliższej rodziny nic nie przyjmuje, ani nie daje. Jedynie ostatnio szedł na roczek chrześniaka, to mały dostał prezent i pieniądze- ale to roczek dziecka. Trochę mi żal, że nigdy przy nim nie zaznam radości płynącej z symbolicznego dawania, bo powiedział, ze ten urodzinowy prezent był ostatnim jaki przyjął i podchoinkowego mam mu nie kupować, bo nie przyjmie. Co sadzicie o takiej postawie drogie Forumowiczki i Forumowicze? Czy powinnam przystać na jego zasady? On nawet swojej kilkunastoletniej córce z byłego małżeństwa nic nie daje na urodziny i inne okazje (jest rozwodnikiem). Czy starać się mu pokazać, ze dawanie lub otrzymywanie moze być miłe, czy dać sobie spokój i nic nie dawać już więcej? Poza tym jest bardzo fajnym facetem. Troszkę powściągliwym w uczuciacjh i zimnym, ale jest dobry dla mnie, wiec niewiele mozna mu zarzucić po tym 2,5 rocznym związku

Być może jest i skąpy, ale to trudno mi stwierdzić, bo nigdy nie prosiłam go, by mi cokolwiek kupił, cokolwiek postawił. Owszem, zdarzały się sytuacje, ze gdziecś wychodziliśmy, stawiał mi kawę, obiad w restauracji, ale to było zaledwie kilka razy. Prezentów nie ma, bo twierdzi, ze nie kupi mi nigdy nic, bo on nie uznaje dawania, że dla niego liczy się pamieć i życzenia, anie rzeczy materialne, wiec nie wiem, czy to takie jego przekonanie, czy ukryte skąpstwo. ja sama pracuję, więc o pieniądze się jego prosić nie muszę, ubrania i kosmetyki sobie kupuję za swoje.

On wie, ze ja uznaję dawanie prezentów okazjonalnie, myslę, ze by na to nie przystał, bym ja mu nic nie dawała, a on mi dawał, bo wyraźnie powiedział :' ja nie daję i nie lubię dostawać prezentów". Pamiętam, ze poczatkowo mnie to zadziwiło, bo dzień kobiet był, mój brat przyniósł mi kwiatka, tata też, a on złożył życzenia. Mój brat i tato trochę sie zdziwili, ze nie dał tego symbolicznego kwiatka. Po tym dniu kobiet powiedział mi, zę to święto bez sensu, ze liczy się pamięć (życzenia), a nie kwiatki, że to głupia tradycja. Pamiętam, ze był trochę inny jak się starał o moje względy, bo na walentynki kupił mi jakiś drobiazg- ale to był pierwszy i ostatni raz, potem, gdy już zostaliśmy parą to zadeklarował, ze żadnych prezentów. Kiedyś się wygadał przypadkiem, zę w poprzednim związku dawał drogie prezenty i kobieta go okradła, zabrałą pieniądze i zniknęła. Może ma uraz, bo ponoć pieniedzy na prezenty dla niej nie załował i były to rzeczy drogie- po kilkaset zl. Wygadał się tylko o tej kradzieży, a resztę wyciągnęłam od jego nastoletniej córki, która powiedziała, ze ojciec na tą kobietę nie żałował pieniędzy, ze wciąż jej coś drogiego kupował, a na koniec go okradła i zniknęła. On mi nigdy tej historii nie opowiadał, a sama go pytać nie chcę. jakby nie było, ta jego nastoletnia córka też nic od ojca nie dostaje (prócz alimentów)

A może podejdź to tego trochę inaczej? Może np. w ramach prezentu zaproponuj mu wspólny wyjazd. Może to być daleka wycieczka albo weekend w luksusowym SPA (moje ulubione - http://www.bluediamond-hotel.pl/pl/content/active-spa). To może dobrze zrobić Waszemu związkowi, bo to że nie chce kupować prezentów to jedno, ale czy celebrujecie jakoś wspólne uroczystości?