nie potrafię odejść, ale też nie kocham

Nie kocham go. Jestem z nim z przyzwyczajenia ale też ze względów ekonomicznych, łatwiej żyje się we dwójkę. Nie potrafię sobie wyrobazić przyszłości z nim, ale też nie potrafię odejść. Pracuję, ale zarabiam 2,500 tyś. To nie jest dużo, nie mam swojego mieszkania... boje się że sobie nie poradzę, ale jak nie odejdę nigdy nie dam sobie szany na szczęście. Nie oceniajcie mnie... Wpadłam w depresję, chce zmian ale tak się boję!

Myslisz,ze wszyscy sie tak kochaja?Nie wymyslaj sobie problemow.

ile masz lat

Niedługo skończę 32. Jesteśmy razem 7 lat. Myślałam, że to będzie mój mąż, widziałam nas przed ołtarzem, ale teraz ta myśl mnie napawa łzami i ogromna rozpaczą. Zmieniłam się, zmieniły się moje oczekiwania od związku, drugiego człowieka, dojrzałam, ukształtowałam się ...On został w tym samym miejscu. Chce być szczesliwa, chce mieć dzieci, poczęte z miłości a nie z musu... Boże jak to wszystko żałośnie brzmi... A przy tym wszystkim zarabiam mało...

młoda jesteś, zmien faceta. Pomyśl sobie jakie nieszczęśliwe te dzieci by były. Moja matka tak trwała przy ojcu bo sie bała i mamy rodzinke taką ze odzywamy sie do siebie monosylabami raz na tydzień, matka ma nieleczoną dperesję od ponad 10 lat