od dawna towarzyszą mi takie myśli, wam też??

że w zasadzie dlaczego akurat ja mam mieć fajną pracę, dlaczego mam się rozmnożyć? dlaczego mam szukać związku? gdzieś we mnie jest takie przekonanie, że na to trzeba zasłużyć, że trzeba coś w sobie mieć, przede wszystkim duży egoizm, żeby się rozpychać w życiu, sięgać po pozycję, związek, a dlaczego po prostu nie być gdzieś z boku tego wszystkiego? myslę o ludziach którzy się tak panoszą, że mają duże ego, panoszą to znaczy robią swoje zycie widocznym i chcą być na pierwszym planie, męzczyźni patrzcie na mnie! potem cały świecie patrz na mnie, wychodze za mąż! potem patrzcie na mnie rozmnażam się, zróbmy fetę! uważam, że aby żyć tak jak chce społeczeństwo trzeba mieć w sobie egoizm, przekonanie, że jest sie super, taka jest prawda, tylko skąd brać ten egoizm? ma on jakieś podłoże logiczne czy to po prostu mechanizm biologiczny?

mi też :o

wszystkie opiera się na tym nudnym i wciąż wałkowanym poczuciu własnej wartości, czasem ktoś kto obiektywnie jest mądry i ma bardzo dużo zalet ma mniejsze poczucie własnej wartości niz ktoś kto to poczucie wartości po prostu MA bez żadnego wiekszego powodu, moze to kwestia wmawiania przez rodziców

Mnie nie. Jeszcze nie zaczęłas, a już się poddałaŚ . By wyjść za mąż, mieć dzieci, właśnie egoizm trzeba trzymać w ryzach. Ci, którzy kochają prawdziwie, nie robią tego na pokaz. Żyj, jak chcesz, aby uczciwie. Społeczeństwo nic Ci "nie każe". To Twoje wybory, Twoje życie. Odważysz się żyć po swojemu?

Mnie podobne mysli towarzyszyły sporo czasu, a po latach zostałam pomówiona o najgorsze rzeczy tylko dlatego, że nie mam męża i dzieci. Bezpieczniej jest mieć rodzinę i dowalać tym samotnym, którzy zawsze są na przegranej pozycji. Samotna kobieta zawsze przyciąga różnych sadystów i psychopatów, czy to inkwizytorzy, czy legalne organizacje mafijne, czy wymiar (nie)sprawiedliwości.

up