Juz wiem ze swieta bede miec schrzanione

Mam dosc. Zyc mi sie nie chce w wieku 22 lat. Jestem sama i samotna. W domu koszmar a zapowiadalo sie pieknie. Ojeciec sie upil... Spac nie moge z nerwow. On poszedl a ja nie moge. Zerwalam sie przedtem na rowne nogi jak cos stuknelo. Boze naprawde nie mam juz sily. Kazdy jeden w moim zyciu kogo kocham mnie rani. Kazdy. Chlopak ktorego pokochalam i chcialam miec oparcie, zywyal i ponizyl bo jak powiedzial kazda laska to g*wno.. brat ktory tez poniza i ma gdzies. Nie chcial nigdy kontaktu. Mama ktora jest dobra ale czasem nie widzi problemu albo ignoruje.. a ja tak bardzo sie staram. Ucze, pomagam we wszystkim. Fakt tez mam swoje za uszami jak kazdy ale nie jestem az taka zla a jak juz to przynajmniej staram sie naprawiac. Czasem mysle ze byloby mi lepiej na tamtym swiecie. Ja juz naprawde nie mam sily plakac i sie denerwowac. Zniszczylam zdrowie zwlaszcza brzuch bo tam mam wszystkie stresy. Wlosow mam troche.. co robic?

Nikt nie pogada chociaz?

parafrazujac bylego prezydenta znalezc lepsza prace wziac kredyt i sie wyprowadzic.

Nie mieszkam z rodzicami. Wpadam tylko czasem. Tak jak i teraz na swieta.. tak to bylabym zupelnie sama i nikt nawet by mnie nie odwedzil... Tak zreszta jest normalnie, codziennie.

no wiec trzeba sie do tego przywyczic lepiej samemu w spokoju niz w takich warunkach jak piszesz. spokoj jest bardzo wazny i mozna sie do niego przyzwyczic.

Składał ktoś Ci dziś zyczenia przez telefon?

Moze i lepiej ale wtedy plakalbym ze siedze w malym, ciasnym pokoju. Ze nie mam sie do kogo odezwac. Wiesz jakie to jest straszne? Nikt nie zadzwoni, nie napisze, nic. Jakbym tam umrla to nawet nily by nie wiedzial..

Dostalam od jednej dalszej znajomej z serii wyslij do wielu. Zreszta dobrze. Nie chce zyczen bo po co? Cos sie spelni? W zyciu.

Wiesz jakie to jest straszne? Nikt nie zadzwoni, nie napisze, nic. J>>tak wiem, nie uważam aby to bylo straszne.