Mam 35 lat i żyję w oborze.

Stara rozwalająca się szopa o powierzchni niecałych 30m2 pełniąca funkcję domu mieszkalnego, mieszkanie z rodziną na kupie w jednym pokoju (bo tylko jeden jest) brak łazienki, kubeł do załatwiania potrzeb fizjologicznych stoi w kuchni, tam też stoi wanna. Nie mam pieniędzy na dobudowę łazienki ani remont. Wstyd mi zapraszać ludzi, dlatego nie mam znajomych, kolegów, o dziewczynie nie wspominając.

skup się na pracy może gdzies wyjedz

Marzy mi się wyjazd do Londynu, mam tam kuzynów, ale niestety dla nich jestem nikim, choć kiedyś razem się wychowaliśmy. Sami tam mają pracę i są ustawieni, ale nie chca mi pomóc w starcie, nawet znalezc jakiegos pokoju na pierwszy miesiąc, by wyrobic numer NIN i móc dostac legalną pracę. W Polsce ostatnio w Urzędzie Pracy dostałem propozycję za 1350 zł na rękę, przy czym bilet miesięczny kosztował by 220 zł, tak więc za 1130 zł nie byłbym w stanie nic wynając i się utrzymać.

Dotyk Boga 61: Przemiana myślenia poskutkowała falą uzdrowień. https://www.youtube.com/watch?v=c9XdRjo0L70

Wyjedz z tego kraju... Poważnie. Tu nie ma szans na normalność. Dasz sobie rade sam jak rodzina ma Ci gdzieś i nie chce pomóc...