jak pogodzic sie z tym, ze nie jestem dla nikogo wazna

czy jestem czy mnie nie ma nie robi roznicy, nawet wieloletni znajomi (przyjaciolmi nie sa) nie traktuja mnie jak przyjaciol, co jest wzajemne, nie skarze sie, sama nie jestem dobra przyjaciolka, odechcialo mi sie pomagac ludziom jak kiedys, nie jestem bezinteresowna, stalam sie zimna. Nie jestem jakas chamska, tylko obojetna, wobec facetow rowniez. Wiele razy mnie zraniono. Nie chce miec do nikogo pretensji, nie uskarzam sie na nic, ale chcialabym po prostu przestac potrzebowac ludzi, bo tylko mnie opuszczaja i olewaja. Na co sie meczyc.

*nie traktuja mnie jak przyjaciolki

Nie chciało mi się czytać, przepraszam, ale rzut oka wystarczył by stwierdzić, że to znowu ty. Wyjdź do ludzi, a staniesz się dla kogoś ważna, prędzej lub jeszcze prędzej.

to znowu ty? ja cie nie widzialam wczesniej

i co to znaczy wyjdz do ludzi, wychodze, mam sporo znajomych, ale co z tego, nikogo blizej

Nie pogodzić sie z tym tylko starać sie znalezc kogos dla kogo bedziesz wazna

Nie, nikogo nie zmusze, zeby mnie polubil albo zeby mu zalezalo. Juz probowalam, na co to komu? Tylko sie ponizac ciagle. Troche sie bardziej szanuje niz kiedys, widze, ze ktos mnie olewa to nie bede wiecznie sie starac. Chcialabym tylko zobojetniec.

niektorzy rodza sie po to, zeby byc psami na posylki, jesli tego nie chca to juz lepiej stac z boku :D taka prawda

ja byłam kiedyś miła uczynna koleżeńska wesoła pomagałam ludziom a potem trafiłam na złych ludzi wpadałam w łapy faceta który mnie molestował chciałam coś z tym zrobić ale osoby które mogłby być moim świadkami a byli to znajomi stanęli po stronie faceta lub odwrócili się ode mnie i traktowali jak najgorzej dzisiaj już nie ufam nie wierzę w przyjaźń i ludzi, nie wierze w dobro i sprawiedliwość, zostałam zraniona wiele razy, jestem nie ufna i zimna trzymam dystans samotność boli ale wolę być sama