Moja smuuutna historia

Wiecie co? Jestem rocznik 1986.... tak, juz 30 latka:) Sama nie wierze. Rok temu poznalam multum facetow. Samotni, szukajacy pary, kobiet... Dla nas, 30 latek i paro latek-marzenie... Dlaczego sami? Dlaczego bez kobiet, rodzin, dzieci, kawalerowie, 25 wzwyz, glownie 35+ itp? Zaczelam drązyć.... Nie, nie wyszlo, ze to pedały... Wyszlo, że to ludzie, powiedzmy dysfunkcyjni... no chorzy, ale nie psychicznie... Mają rozne zespoly....przpyadlosci, fobie spoelczne... itp.. Odezwalo sie we mnie kobiece: wylecze ich..... Zaczelam poswiecac sie tematowi, miec duzo cierpliwosci ,wytrwalosci, akcjeptacji dla tych ich problemow typu boje sie kobiet, ale chętnie sie z tobą przespie......... Bylo niereformowlani. Z rodzicami w bagazniku. Konkluzja: jacy tam oni chorzy!!!!!! To mega egoisci, którzy tylko chcą brać!!!! Co wzieli? od jedzenia, zawiezienia im papierow, do zamiekszania z nimi i opiekowania sie nimi (takie byly najczestsze zyczenia...) To zdrowe chlopstwo na rentach! Zyjace za 700 zl miesiecznie z mamą, ktora ich nie oddac i tatą, ktory ich bije!!!