Nie lecę na kasę, boję się odrzucenia... Czy jestem dziwna?

Witam bardzo serdecznie. Jestem jeszcze młoda, niedoświadczona, mająca własne marzenia, 18-sto letnia dziewczyna. Zbyt bardzo '' zakompleksiona''. Jakis czas temu poznałam faceta (przez internet - w dzisiejszych czasach to nadzwyczaj normalne). Bardzo miło mi się z nim pisze, jest niezwykle mądry, czuły... Chociaż bogaty, nie trwoni swoich pieniędzy na chwilowe zachcianki. I tutaj jest problem. Osobiście nie pochodzę z bogatej rodziny chociaż mama od zawsze robiła wszystko by zapewnić nam byt i wszelakie dobra... Ostatnio jednoznacznie potwiersilismy chęć spotkania się. Z dnia na dzień mam coraz większe obawy... Obarczam siebie, że nie jestem wystarczająco atrakcyjna by tak wspaniały facet był mną zainteresowany... On, wychowany bardzo 'porządnie' a ja... cicha mysza, nie wyróżniająca się ni wyglądem ni charakterem. Jest jeszcze jeden element, który jest ceniony przez kobiety a mianowicie 'jeśli facet zaprasza - on płaci'. Znając jego postawę i 'romantycznosc' z pewnością wyciągnąłby mnie do luksusowego miejsca o niezwykle zawyzonych cenach. Martwię się, że nie potrafiłabym się zachować tam odpowiednio, i co dziwne-chciała zapłacić za siebie (nie lubię gdy ktoś wydaje na mnie pieniadze)... Parę razy wspomniałam mu o swoich obawach... Ale on-jako dżentelmen-zaprzecza wszystkiemu. Mówi, żebym się nie przejmowała bo wszystko będzie dobrze... Ale facet jak to facet z pewnością zalicza się do wzrokowcow. Tym bardziej że z tak grubym portfelem może mieć... Każda nawet wysoka, o figurze modelki z najmniejszym elementami atrakcyjności... Czy jest to normalne że aż tak się przejmuje? Jak poradzić sobie z natretnymi myślami?

1. Za bardzo go idealizujesz. 2. Nie wiesz tak naprawdę czego on od Ciebie oczekuje - masz dopiero 18 lat, nie daj się wykorzystać, młodym dziewczynom można wiele wmówić. 3. Nie wstydź się biedy, to norma w naszym kraju, a Ty dopiero skończyłaś szkołę. 4. Spotkaj się z nim w miejscu publicznym, kawiarnia to dobry pomysł, ale zaprotestuj jakby Cię chciał do jakiegoś luksusowego miejsca zaprowadzić, z tym płaceniem to różnie bywa, ja za siebie wolałabym zapłacić. 5. To może być uczciwy, porządny człowiek z zasadami, ale może też być ktoś, kto szuka młodej, naiwnej do sponsorowanego układu ( ohyda, wiem). 6. Nie chodzi o to, żeby nikomu nie ufać, ale żeby nieznajomym nie ufać nadmiernie.

Informacje, które podaje - są prawdziwe (wszystko praktycznie sprawdzam). Naturalnie, ze spotkanie ma się odbyć w miejscu publicznym... [chociaż widziałam go już raz- gdy się spieszył zanieść "papierki" do UJ w Krk]