mam tokofobia i jestem w ciąży

Witam Mam 38 lat i jestem w 6 tygodniu ciąży. Mam 2 dzieci 18,15 lat z poprzedniego małżeństwa . Wyszłam drugi raz za mąż i postanowiliśmy mieć dziecko. Ta ciąża jest planowana. Tak bardzo pragnę tego dziecka i panicznie boję się ciąży, porodu i macierzyństwa Chodzę do psychologa lecz mimo wszystko lęk nie pozwala mi normalnie funkcjonować Jest to tak silne,że moją głowę zaprzątają myśli o przerwaniu tej ciąży. Byłam też u psychiatry,który stwierdził tokofobia i przepisał mi tabletki. Nie biorę tego ,bo jak przeczytałam skutki uboczne to się przeraziłam. Proszę o wypowiedzi kobiety,które to przeszły. Ponieważ nikt inny mnie nie zrozumie. Jak przez to przejść. Pomóżcie...

Wprawdzie ja nie cierpię na takie zaburzenie, ale też mam czarne myśli. Jestem w podobnym wieku, mam jedno dziecko, druga ciąża utracona w połowie. Jestem teraz w 3 ciąży i nieraz się zastanawiam czy dobrze zrobiliśmy. Że z 1 dzieckiem też byłoby ok i po co nam to. Tyle że ja początki ciąży zawsze mam słabe (mam koszmarne nudności, wymioty i milion innych przypadłości) i myślę że to z tego mam taki podły humor. Ale jak humory nie przejdą z dolegliwościami to do psychologa pójdę. Zaś co do Ciebie: Zapytaj lekarza o bezpieczeństwo leków które Ci zapisał. Na ulotkach zawsze pisze, że w ciąży leków nie brać, nawet na tych które są bezpieczne. Coś brać w Twoim stanie musisz, stres w ciąży jest zagrożeniem, może spowodować poronienie lub skurcze. Poza tym jak depresji w ciąży nie wyleczysz to przypłacisz to na pewno depresją poporodową. Powodzenia.

Przynajmniej będziesz miała cesarskie cięcie bez żadnego problemu. Głowa do góry, kontroluj swoj stan i stan dziecka co miesiąc. Zdrowie najważniejsze.

Hej, znalazłam Twój temat. Może tu czasem zaglądasz. Jak sobie poradziłaś? Bardzo proszę o odpowiedź. Ja mam dwoje dzieci, trzecia ciążę poroniłam z powodu tokofobii wtórnej.

Hej Autorka chyba tu już nie zagląda. Kochana mam to samo . Poroniłam 2 razy z powodu tego dziadostwa ,a teraz jestem w 6 tygodniu ciąży. Chodzę na psychoterapię i jest trochę lepiej, ale i tak boję się co będzie dalej.