Dlaczego Polacy nie użwają mózgu do poznania kobiety

Zamieściłam "randkowy" anons. Sens następujący: Otóż poznam inteligentnego, w 100% wolnego pana w wieku 25-35 w celu wartościowej znajomości, przyjaźni, chętnie związku. Wygląd pana bardzo mało mnie interesuje, natomiast zainteresowania i cele życiowe bardzo mocno. Preferowana osoba mocno gadatliwa, oczytana, doskonale znająca język polski. Wymagana dojrzałość emocjonalna. Dostałam mnóstwo odpowiedzi. Tak ze 100. A ok. 30 w stylu "cze jestę Adam mam 180cm niebieskie oczy hcesz mię poznadś?" B ok. 30 typu "szukam ciekawej odskoczni od mojej nudnej żony / wkrótce byłej żony / narzeczonej / dziewczyny" C ok. 15 "nikt mnie nie rozumie, świat jest podły, kot mnie rzucił, ciągle myślę o byłej, mam problemy z pracą i z używkami, kocham Cię po jednym mailu, spotkajmy się jutro" D ok. 15 "mam 45-50 lat, ale wyglądam młodo i jestem pełen wigoru" - ok. 10 normalnych, z czego jeden okazał się podtypem A, drugi podtypem B, 5 znikło w dziwny sposób po kilku mailach, zamiast umówić się na kawę. Zostało 3... Kawa zweryfikuje, czy nadal będziemy ze sobą gadać, ale obawiam się, że umrę samotnie i zje mnie owczarek alzacki :o :(