Kocham chłopaka, którego nie widziałam od dwóch lat

Jestem beznadziejnie zakochana w chłopaku, którego poznałam dwa lata temu. Mieszkałam z nim tydzień i bardzo dobrze się dogadywaliśmy, raczej jak starzy dobrzy kumple niż jak w relacji kobieta - mężczyzna. On czasami coś tam próbował poflirtować, taki miał sposób bycia. Wyjechał i nigdy więcej się z nim nie widziałam. Wtedy nic dla mnie więcej nie znaczy, ot zwykła znajomość. Zaczęłam się spotykać z jednym facetem i właśnie wtedy odezwał się na on. Zaczęły się teksty, że za mną tęskni itp. Ja oczywiście byłam jak "hehe, haha", nie brałam tego na poważnie. Później zerwałam z facetem i żyłam sobie szczęśliwie, aż znowu się nie odezwał. Tym razem bez takich tekstów, złożył mi życzenia na urodziny i raczej właśnie taką rozmowa typowo "znajomi". Parę razy jeszcze się do mnie odzywał, ale już nic poważnego. Pech chciał, że od tych nieszczęsnych urodzin nie mogę przestać o nim myśleć. Mija już rok, a ja nie mogę się pozbyć gościa z głowy. Codziennie moją pierwszą myślą jest on, śnie o nim, całym dniami mam tylko go w głowie, a przecież ja go praktycznie nie znam. Myślałam, że to głupie zauroczenie, że przejdzie, ale mija już rok i nic. Nie wiem już co mam robić. Tak bardzo bym chciała, żeby to się już skończyło, bo nie mogę tak żyć.

Moze poznaj kogos nowego skąd Jestes

Może sama się do niego odezwij i zapytaj co u niego słychać i zaproś go tak zupełnie niezobowiazujaco na jakąś kawe/piwo/cokolwiek ;) Spotkacie, porozmawiacie zupełnie na luzie i wtedy to pójdzie albo w lewo albo w prawo. Przestaniesz o nim myśleć bo okaże się jednak 'zwyklym znajomym' albo zaczniecie się częściej widywac i okaże się ze to jest to. ;)

no hey fajfusku, co tam slychac?