Ile mieliście lat jak wyfruneliście z gniazda? I czy dawaliście rade ogarnąć?

Wiadomo sprzatanie pranie gotowanie itd? Bo mi ciężko idzie. Mam 22 lata i jak przychodze z pracy to juz nic mi sie nie chce robić. Jak to było u was?

na studia więc nie do końca z gniazda bo nie do pracy ale to był taki test i było ok. życie nie jest zlożone, trzeba wyprać, posprzątać i mieć co jeść. poźniej już leci.

Ja miałam 20 lat jak wynajęłam mieszkanie. Sprzątanie dobrze, mieszkałam sama, w kawalerce, więc codziennie tylko myłam podłogi i blaty w kuchni oraz stół i kibelek. W piątki pracowałam krócej do 14 więc po pracy szybko generalne porządki . Pranie to moment, wrzucasz, potem rozwieszasz, też raz w tyg. Z gotowaniem gorzej, bo na początku umiałam tylko pomidorową zrobić, schabowe i spaghetti,gotowałam niezbyt często, raczej jedzenie na mieście, albo coś gotowego kupowałam do odgrzania tylko. Zresztą było się młodym, praca, studia w weekendy, a wieczorami się imprezowało albo spotykało ze znajomymi, to nie miałam czasu na typowe prowadzenie domu. Dopiero jak zamieszkałam z narzeczonym to zaczęłam częściej gotować, uczyłam się nowych potraw.

sprzątam w dni wolne, teraz patrzy się na mnie góra świeżego prania do porozkładania która sobie leży od wczoraj i poczeka do jutra :)

21 lat, nie studiowalam, pracowalam ale zarabialam niewiele, to było 9 lat temu, a wtedy najniższa krajowa wynosiła ok 780 zł do ręki, kawalerke kupili mi rodzice i dopóki nie dostalam lepiej płatnej pracy opłacali rachunki

najciężej było nauczyć się gotować, ale żeby nie umrzeć z głodu i nie wydawać 1/3 pensji na jedzenie zapisałem się na kurs gotowania, okazało się, że to wcale nie jest takie trudne i każdy może się nauczyć http://www.mrugala.com.pl/co-musza-zapewniac-kursy-gotowania/

19lat. dokładnie 3 dni po maturze. Było ciężko ale jakoś dałem radę się ogarnąć