Nie wiem co ze mną jest. Nie daje rady by mieć faceta

Cześć, możliwe że temat was zszokuje a jednak. Mam 23 lata Lubie jak faceci sie na mnie patrzą uśmiechają mówią cześć, bądź czasem trabna bądź przygazuja. Naprawdę mam dużo znajomych, facetów.... Ale: miałam kiedyś jednego ale rozpieprzylo się od tamtego momentu spotkanie z facetem mnie paraliżuje, okey jak zagada w klubie pogadam dam numer telefonu ale nie zadzwonię. Kolega ze studiów miałam z nim świetny kontakt lecz on chciał czegoś wiece,choć był naprawdę przystojny,podobał się prawie każdej na uczelni no nie mogłam, przerastalo mnie jeśli on by był ze mną, gdybyśmy jeździli gdzieś chodzili. Po prostu peszy mnie to, może po prostu się boje? Ale czego...? Nie wiem,jak jadę z bratem i jego kumplami jadę normalnie nic mi nie przeszkadza, ale gdy ktoś mnie wyrywa to od razu puszczam tą nić. Jak miałam byłego okey wszystko z.nim mogłam robić, chodzić. Ale gdy wszystko poszło w... To nie mogę. Proszę poradźcie mi coś bo tak nie mogę, chciałabym mieć ale się może i boje sama nie wiem :( :( :(

ja ci nie poradze, bo ja sama sie boje. Moj ojciec pomiatal rodzina, byl nielojalny, ale widze z perspektywy czasu, ze to byl chory czlowiek. Dla mnie facet to takie stworzenie, ktore potrzebuje kobiete jedynie do seksu i obsluzenia go i nie ma uczuc. Nie mozna na niego liczyc. Najlepiej samej dbac o siebie i nic nie oczekiwac od facetow.

Naprawdę nie wiem co mam robić :-(

Moze potrzebujesz murzyna. Oni potrafia dogodzic kobiecie, przestaniesz nie pozniej martwic ze nie mozesz znalezc faceta bo juz nie bedziesz sie interesowala polaczkami tylko prawdziwymi facetami. Problem z glowy.