Jestem miła i zbyt mało asertywna

Spotykają mnie przykre sytuacje ze strony mężczyzn, a ja zamiast ich ostro opierdolić pozostaję bierna i udaję, że nic się nie stało. Nienawidzę u siebie tego, że jestem taka uprzejma...

Bądź miła i uprzejma, ale asertywna - to jest właśnie kobiecość. :)

Kultura osobista i asertywność wcale się nie wykluczają. A gdy połączysz to z kąśliwym humorem, reakcja przeciwnej strony będzie bardziej niż zadowalająca.

To prawda. Po prostu na chwilę obecną jestem zbyt uprzejma i obawiam się, że mogą z tego wynikać różne problemy. Teraz podbija do mnie żonaty mężczyzna, a ja nie potrafię go ochrzanić, choć mam na to ochotę. Inna sytuacja: jeden ze znajomych próbował się do mnie po pijaku dobierać, a ja nie zrobiłam niczego z wyjątkiem tego, że szybko wstałam i zaczęłam obracać wszystko w żart. Potem, kiedy już gościu wytrzeźwiał, udawałam, że nic się nie stało, choć tak naprawdę czułam się okropnie po tym, co robił.

Czuję się fatalnie. Powinnam nie pozwalać na to, by ktokolwiek naruszał moje granice, a jak przyjdzie co do czego jestem tak sparaliżowana, że nie robię nic.

Tacy ludzie jak ty mają ciężkie życie i zawsze będą wykorzystywani. Uprzejmość i bycie miłym musi mieć swoje granice i nie można przymykać oka gdy dzieje się nam krzywda tylko z tego powodu, że nie chcemy urazić bliskich nam osób. Ale tak na logikę, kto jest większym skur... ten co wykorzystuje, czy ten który się przed tym broni, nawet jeśli musi użyć do tego ciężkich i przykrych argumentów?

dokładnie,winisz siebie a skurczybykami są przeciez ci którzy krzywdzą,ranią,naruszają czyjes granice,wykorzystują innych...a co?wolałabys być chamska wredna agresywna?