mamy mam do wazne pytanie odpowiedzic mi prosze

same widzicie jaki p/o/s/r/an/y jest ten świat, niebezpieczny, dziwny, ile jest chorob, ogłupiania ludzi, cieżkiej harówki, a jednak sprowadzacie te dzieci na ten łez padół, dlaczego?Nie macie odrobiny refleksji nad tym wszystkim? Nad tym jak wyglada zycie?

W takim razie jak żyć? zrezygnować ze starań o dziecko usiąść i czekać na śmierć? sory ale w wieku 25lat nie mam zamiaru za nią wyglądać bo na świecie zle się dzieje.Wojna może wybuchnać za 2 dni albo za 50 lat lub wcale a ja mam zrezygnować z macierzyństwa bo coś się może stać? do sklepu też nie powinnam wyjeżdzac bo przecież mogę mieć wypadek. Trochę to głupie

Proste! Z czystego ludzkiego egoizmu, a jak na ironię losu mówią że te które dzieci mieć nie chcą są egoistkami... Śmiechu warte! Te głupie ludzie kierują się tylko zwierzęcym instynktem.

06:55 O tu właśnie mamy przykład prymitywnej baby :D musi płodzić dziecko bo czas goni, bo musi mieć jakiś sens w życiu egoistka :D

Wiesz jesteś trochę sarkastyczna. Ty może masz inne cele w życiu i ja w to absolutnie nie wnikam,ale pozwól innym żyć jak chcą.Każdy ma inne cele w życiu.Ja tobie rodzić nie każe również mogłabym nazwać Cię egoistką, ponieważ nie chcesz dzieci bo Ci wygodniej. Ja mam taki cel w życiu chce zostać matką i wcale nie uważam tego za egoistyczne wręcz przeciwnie.Jak by każdy tak myślał jak Ty to ludzi by na świecie nie było, a dla oświecenia Ci powiem ,że na świecie od zawsze jest zle jest dużo chorób i było tylko,że kiedyś nie było tyle medii które nagłaśniają wszystko jak teraz. Idąc twoim tokiem myślenia to Ciebie też nie powinno być na świecie i widocznie swoich rodziców również uważasz za egoistów.I nie pisz że był spokój i zgoda na świecie bo od zawsze coś się dzieje np. 2 wojny światowe nie wybuchły w celach rozrywkowych.

ja jestem zła na swoja matkę, że mnie urodziła, że muszę się męczyć na tym posranym świecie, zabić się nie zabije, ale nie cieszę się pełnią życia, jestem sporo po 30 stce, czyli już połowa za mną, jeszcze te 40 lat się przemęcze, dzieci mieć nie zamierzam nawet, po co mam im fundowac to wszystko

Wiesz co bez urazy ,ale wydaje mi sie ,że jestes sama i ze jezeli jestes juz po 30 to przekreslasz swoja szanse na rodzine. Nic bardziej mylnego możesz jeszcze kogoś poznać i zobaczysz,że nastawienie do świata Ci się zmieni.Narazie jesteś zła na cały świat ,że życie toczy się tak a nie inaczej.Uwierz mi że każdy ma jakieś sowje FOCHY ale trzeba to życie jakoś godnie przeżyć.Ja przy takim nastawieniu wolałabym jechać na eutanazję bo po co żyć w ciągłym dole i myśleć ,że przeżyję jeszcze 40 lat............sory ale to nie twój tok myślenia ,przecież Ty uważasz ,że jest tak zle na świecie,że nie powinno się dzieci rodzić bo to czysty egoizm,a sama w zamiarze masz przeżyć JESZCZE 40 lat? coś tu się nie klei.Zadbaj o to żeby jak umrzesz miał Cię chociaż kto pochować (i nie pomyśl ,że ja chce dziecko ,żeby na starość miał mi kto pomoc)chce życie przeżyć jakoś fajnie w dobie tego zamieszania.Chce dać komuś nowe życie i przez to ,życie trochę pokierować pomóc i dać miłość.Szkoda,że tego nie rozumiesz,ale nie bądz taka zgorzkniała i nie krytykuj decyzji innych .

Ja lubię życie, a jak nachodzi mnie taka refleksja to przypominam sobie chwile gdzie śmiałam sie do łez :-) Ehhh i ta madzieja ze dzieci wychowam na pożądnych, dobrych ludzi korzy w życiu bedą mieć więcej powodu do uśmiechu niż do smutku. Pozdrawiam wszystkich optymistycznych ludzi a całej reszcie życzę uśmiechu, z nim jakoś łatwiej idzie sie przez życie...

bo ja juz jestem urodzona, juz istnieje na tym świecie, to jakos się jeszcze przemęcze te 40 lat, ale żeby sprowadzac nowe istnienie? w życiu.

piszesz, że mam zadbać, żeby mnie ktos pochował po śmierci:o jak umre to mnie to już nie będzie wcale obchodziło, nawet mogą mnie pod płotem zakopać lub skremować, po śmierci to już bez roznicy, chyba gmina sie zajmie takim człowiekiem bez rodziny, a zreszta jakie to ma znaczenie:) jeszcze dobre 40 lat przede mną

szkoda mi Ciebie i nie pisze tego złośliwie. Powiem Ci że ja tez mam duzo pretensji do zycia naprawde bardzo duzo juz przeszłam pomimo młodego wieku,ale staram się jakos zyc i zdobyc w zyciu to czego pragnę. Bo życie jest tylko jedno i niestety bardzo krótke

i dobrze, że krotkie