Jak sobie z tym wszystkim radzić? Nic nie mówić czy działać,ale jak?

Jest moim jedynym prawdziwym przyjacielem. Problem w tym, że go kocham. A on... lubi mnie, podobam mu się, była między nami bliskość fizyczna (chociaż do seksu nie doszło) ale to chyba tyle. Już się trochę znamy.. skoro do tej pory nie zostaliśmy parą to już chyba nie zostaniemy. Dawno się nie widzieliśmy, bo go nie było. Odważyłam się, postawiłam wszystko na jedną kartę i napisałam do niego. Tak po prostu, po koleżeńsku. Chętnie ze mną rozmawiał. Niedługo mamy się spotkać, ale tak jak do tej pory po koleżeńsku. Bardzo mi zależy na nim i nawet jak nie mogę z nim być to chcę, żeby był przy mnie jako przyjaciel, bo gdybym przez pochopne działania straciła jego przyjaźń to nie zniosłabym tego, zwłaszcza, że nasze spotkania są co jakiś czas praktycznie nieuniknione. Ale jak sobie pomyślę, że on by sobie znalazł dziewczynę i miałabym jeszcze może patrzeć na niego z nią to nie zniosłabym tego nigdy.. chociaż mam nadzieję,że to się szybko nie stanie, bo jeszcze kilka miesięcy temu mówił,że nie chciałby teraz wchodzić w związek. Nie chodziło o mnie, tylko ogólnie opowiadał. On nie wie co do niego czuję. Co robić, jak sobie poradzić.. niedługo spotkamy się pierwszy raz po kilku miesiącach przerwy... nie mogę się doczekać i stresuję się... Zostawić to tak jak jest czy działać? A jeśli działać to jak? Jak przełamać tą koleżeńską relację? Nie wyznam mu uczuć prosto z mostu..

Ej lala, uswiadom typa, bo samce sa kiepskie w gierki emocjonalne. On sie nie dowie co czujesz, jak mu nie powiesz. Kto wie, moze on aobie wtedy uswiadomi zw patrzy na Ciebie podobnie?

nie spotkamy sie psie buahahaha