Za każdym razem gdy się zakochuje

popadam w szaleństwo i zachowuje się jakbym postradała rozum. Z jednej strony nie umiem żyć bez miłości ale nie wyrabiam gdy pojawia się na horyzoncie.

ja akurat zakochałem się po uszy w nieodpowiedniej osobie i niepotrafie odkochać się :/

Autorko ja też sie zakochałam do szaleństwa ale tylko w jednym jedynym..nie potrafię o nim zspomnieć.

Dlaczego w nieodpowiedniej?może to przeznaczenie,może tak miało być.

czas pokaże, gdybym ci napisał naszą historie to byś nie uwierzyła, hmm przeznaczenie, zbiegi okoliczności w moim przypadku? coś w tym jest!

Jeżeli się nie popadło w szaleństwo i nie zachowywało się, jakby się postradało rozum, to się nie było zakochanym. Twoje zachowanie mieści się więc w normie przewidzianej dla zakochanych.

no toż ona właśnie tak napisała, że zakochała sie i popadła w szalenstwo. nie wiem co probujesz udowodnic, ale jej zachowanie wlasnie miesci sie w normie przewidzianej dla zakochanych czyli w szalenstwie.

to nie norma tylko męczarnia. Dochodzę o wniosku że lepiej mieć święty spokój zamiast niespokojnego, kującego z zazdrości serca i braku kontroli nad sobą

A ja mam tak że nawet jak się mocno zakocham i w głowie wszystko nieustannie się kotłuje a jeśli wiem że to uczucie do nieodpowiedniej osoby (bądź są jakieś ważne przeszkody) to potrafię nie pokazywać tego w zachowaniu aby mnie nie zdradziło. Więc zachowania w dużym stopniu pozostają racjonalne mimo wewnętrznego piekła.

zazdroszczę. Ja zawsze idę na żywioł i spalam się doszczętnie

Nie wszyscy tak strasznie to przeżywają. Niektórzy kontrolują swoje uczucia i pilnują żeby zakochiwać się w tych osobach które są nimi zainteresowane i podejmują decyzje rozważnie. Nigdy nie osiągnę tego poziomu samokontroli.