Jestem nieśmiała i mam problem z wyrażaniem swojego zdania

Mimo że nie jestem już dawno dzieckiem, nadal jestem strasznie nieśmiała i mało pewna siebie. Ciężko mi zabrać głos w towarzystwie, a jeżeli już się odważę, wychodzę na spiętą i nieciekawą. Mam problem z wyrażaniem opinii na dany temat, ciężko mi się też bronić swego stanowiska w danej sprawie - często nie wytrzymuję i rezygnuję z dalszego argumentowania. Stąd moja bierność we wszelkiego rodzaju dyskusjach i pewnego rodzaju wycofanie. Źle mi z tym - mam jakieś tam przemyślenia, obserwacje, a nie za bardzo mam odwagę podzielić się nimi z innymi ludźmi. Odnoszę wrażenie, że postrzegają mnie jako osobę szarą, bezbarwną, pozbawioną własnego zdania, co coraz bardziej mnie uwiera. Chciałabym zerwać z takim wizerunkiem, nie wiem tylko jak. Może coś poradzicie?

Hmm?

Myślę, że najpierw musiałabyś poznać korzenie swojego problemu. Może to jakieś doświadczenia sprawiły, że czujesz się tak a nie inaczej. Sądzę też, że podświadomie sama w siebie nie wierzysz i sama się nisko oceniasz. A może zbytnio przejmujesz się zdaniem innych osób. Wiem, że to ciężko, ale spróbuj metodą małych kroczków. Mówisz, że masz swoje zdanie na wiele tematów. Może warto wyrazić je głośno najpierw przed samym sobą np. w łazience przed lustrem, albo spisać gdzieś np. założyć bloga. A później (nawet jeśli serce wali jak oszalałe) odezwać się w towarzystwie i przełamać swój lęk.

Ja miałem kiedyś podobny problem to znaczy siedziało we mnie poczucie winy, gdy nie zabrałem głosu. Nauczyłem się akceptować odmienne poglądy i nauczyłem się, że nigdy nie zmienię świata. To mi pomaga wyrażać swoje zdanie. Po prostu inaczej podchodzę do sprawy, wyrażam zdanie bo mam na to ochotę a nie wyrażam je po to by ktoś zaczął myśleć tak jak ja. Wtedy opinia innych się dla mnie nie liczy i żyję w zgodzie ze sobą. Zastanów się i odpowiedz sobie na pytanie czy Ty chcesz wyrażać swoje zdanie czy chcesz zmieniać zdanie innych, to zasadniczy problem często rodzący frustracje w dyskusjach.

Rzeczywiście nie wierzę w siebie i mocno przejmuję się tym, co mówią inni. Myślę, że źródło tych problemów tkwi w latach dzieciństwa, gdzie często byłam wyśmiewana. Mam swoje zdanie na różne tematy, ale rzadko je wyrażam w obawie przed negatywną oceną, upokorzeniem. Martwię się, że ktoś zrobi ze mnie idiotkę, a ja jestem przewrażliwiona na tym punkcie jak mało kto. Łatwiej mi wyrażać to, co czuję i myślę za pomocą fotografii czy pisania niż mówienia.

Martwię się, że ktoś zrobi ze mnie idiotkę, x jedyna osoba, ktora moze zrobic z ciebie idiotke jest ty

15:25 ja też miałem takie dzieciństwo, w szkole byłem wyśmiany kilka razy i rodzice mnie obrażali. Późniejszy brak pewności siebie to pokłosie dzieciństwa najczęściej, niestety. Zawsze jest jednak czas na zmianę, ale bez akceptacji siebie, może być ciężko.

Problem w tym, że to, co mam ułożone w głowie będąc sam na sam ze sobą, wśród ludzi zaczyna mi się mieszać i nie potrafię tego ubrać w słowa tak, by brzmiało sensownie. Stres towarzyszący wypowiadaniu się na dany temat jest tak duży, że wolę się poddać niż dalej się konfrontować.

Nie chodzi mi o to, żeby zmieniać czyjeś zdanie. Chciałabym natomiast zacząć się swobodnie wypowiadać na różne tematy, bo mam już dość duszenia w sobie tego, co myślę. Poza tym nie chcę być odbierana przez otoczenie jako osoba nijaka, która nie ma własnego zdania. Z kimś takim inni nie liczą się.

a interesujesz sie tym co sie dzieje na swiecie? czytasz prase?rozmawiasz z ludzmi o roznym doswiadczeniu, wieku, statusie spolecznym? potrafisz sformuowac opinie na dany temat? jezeli problemem faktycznie jest stres, a nie powyzsze to idz do terapeuty a nie jecz na forum

Czizasowi znowu zachciało się trollować? Won stąd przegrańcu.

i to jeszcze niegramatycznie

Gdzie niegramatycznie?

przydałby ci się terapeuta żebyś wyszła na prostą

Zapisz sie na poczatek na kurs retoryki, poczytaj troche ksiazek na ten temat.

Pomyślę o terapii. O kursie retoryki słyszę po raz pierwszy, nie wiedziałam, że istnieją tego typu zajęcia.