Po co ja mam gdziekolwiek wychodzić z domu

Po co mam gdzieś wychodzić skoro nie potrafię rozmawiać z ludzmi, mam iść na impreze rodzinną i siedzieć jak mumia nic nie mowić? jak to wyglada :( Strasznie mmie to meczy psychiczne :( lepiej nie wychodzić wcale niż robić z siebie błazna taka prawda. Jestem pieprzonym samotnikiem i dziwakiem. Dawniej tacy ludzie siedzieli schowani głeboko w lesie.

jestem taki sam i nie chodzę na imprezy bo mam wyyebane na to co gadają

Kuzynek od strony taty to nie widzialem już z kilka lat, nie widzialem nawet ich meżów i dzieci. Od strony mamy czasami się widzę ale i tak nie rozmawiam bo nie mam o czym :( Zmusiłem się dwa lata temu żeby iść na wesele brata ale żałuje bo po godzinie żałosnego siedzenia ucieklem ukradkiem no bo co miałem siedzieć jak pajac do rana? W takiej sytuacji lepiej po prostu nigdzie nie wychodzić.

Nie uczysz się, ani nie pracujesz?. Ja bym się zanudziła jakbym siedziała w domu cały czas.

Jak nie masz po co wychodzić to po prostu nie wychodź i w ogóle nie słuchaj opini innych ludzi na ten tenat. Rób tak, żeby tobie było najlepiej a nie innym.

Witaj w klubie. Też jestem samotnikiem z natury i dziwakiem. Na spotkania rodzinne nie jeżdżę od 10 lat. Kuzynek w ogóle nie znam, które mają już po 18-19 lat. Mam 26 lat i siedzę w domu zazwyczaj, nie pracuję, zresztą nigdy nie pracowałem, nie miałem dziewczyny. Żyje sobie jakoś i mi to odpowiada. W lipcu mam wesele kumpla, ale nie idę bo nie lubię chodzić na wesela i nie mam zresztą z kim ;)

Mam 29 lat, niby pracuje ale tam też mam problemy żeby rozmawiać. Jestem taki beznadziejny. Generalnie wychodze z domu ale ja tylko potrafię z nieznajomymi i to krótkie rozmowy prowadzić takie formalne. Nie mam problemu iść do sklepu czy na pocztę.

Mam tak samo. Jestem bardzo zamknięta w sobie i mam bardzo trudny charakter, bardzo ciężko nawiązywać mi relacje z innymi ludźmi.

gość dziś Witaj w klubie. Też jestem samotnikiem z natury i dziwakiem. Na spotkania rodzinne nie jeżdżę od 10 lat. Kuzynek w ogóle nie znam, które mają już po 18-19 lat. Mam 26 lat i siedzę w domu zazwyczaj, nie pracuję, zresztą nigdy nie pracowałem, nie miałem dziewczyny. Żyje sobie jakoś i mi to odpowiada. W lipcu mam wesele kumpla, ale nie idę bo nie lubię chodzić na wesela i nie mam zresztą z kim oczko.gif xxx domyślam się, że rodzice cię utrzymują. A co się stanie kiedy oni umrą? Trafisz na ulicę?

Nie myślę o tym jak umrą. Nadal żyją więc jest ok, a do pracy niedługo mam się zamiar wybrać po raz pierwszy w życiu.

Życie z takim problemem to wegetacja i cierpienie. Niektórzy są na to skazani.

d**y z was wołowe i tyle

ja też nigdzie nie wychodze poza pracą. mam dwa psiaki którymi się zajmuje i dobrze bo jakby nie one to już bym chyba ze 200 kg wazył. a tak codziennie parę razy na spacerek i jakoś się trzymam. ale poza pracą to przez ostatnie pół roku to się widziałem chyba ze dwa razy z kimklolwiek. no i poza "psiarzami" których na spacerach spotykam. ale do ludzi mi się nie chce, nie mam z nimi o czym gadać.

Mam podobnie, z tym że mam pracę, więc siłą rzeczy te 5 dni w tygodniu się wychodzi do ludzi. Swojego czasu trochę się jeździło do klubów, na domówki rzadziej, bo nie byłam zbyt często zapraszana, prędzej sama robiłam (co nie przełożyło się w żaden sposób na rozwój życia towarzyskiego). Też nie idzie mi gadanie z ludźmi, mam wrażenie że raz że nie wiem o czym i jak z nimi konwersować, dwa - nie mają na to ochoty. Poza tym spasłam się i jest mi zwyczajnie wstyd się w takim stanie pokazywać. Mam dwie znajome z którymi czasem gdzieś się wybiorę, ale one są bardziej atrakcyjne i prawie zawsze wygląda to tak, że są rozchwytywane przez facetów, a ja zostaję sama na lodzie. To po co mam imprezować, udawać że jest ok, skoro nie jest?

A ja bym chętnie za/ru/chał taką spasioną suczkę!

Jestescie typowymi egocentrykami. Myslicie,ze caly swiat sie tylko wam przyglada, patrzy na to, jak sie zachowujecie i wygladacie, co powiecie . A swiat ma swoje sprawy, nikt nie ma czasy i checi analizowac waszego zachowania. Czas przestac myslec o sobie- pomyslcie, jak sie czuja inni, jesli nie dacie im czegos od siebie, chocby przyjaznego gestu, miny czy slowa - dlaczego mieliby byc dla was sympatyczni? Kazdy ocenia po tym, jaki jest stosunek innych do niego, a nie bedzie sie zastanawiac nad czyimis wydumanymi problemami,

ja nie mam żadnych sukcesów zawodowych ani osobistych i dlatego trochę też nie lubię łazić na imprezy. bo tam każdy opowiada o pracy o rodzinie a ja to mogę o psach swoich pogadać co najwyżej. więc tym bardziej nie mam ochoty nigdzie wychodzić.

" A swiat ma swoje sprawy, nikt nie ma czasy i checi analizowac waszego zachowania. " x jasne. i jeszcze powiedz że ludzie mają inne zajęcia niż plotkowanie i obgadywanie :D

"jasne. i jeszcze powiedz że ludzie mają inne zajęcia niż plotkowanie i obgadywanie smiech.gif" -trafione w punkt. Zaprosić do rozmowy, na głupią kawę do wspólnej firmowej kuchni to nie, ale obsmarować tył a nawet pod/pierdolić do kogoś z góry to jak najbardziej.

jak nie jesteś fajny to cię nie zapraszają. co się mają męczyć?