Nie mogę się doczekać kiedy się wyprowadzimy.

Kupiliśmy już mieszkanie, ale remonty i meblowanie zajmą jeszcze kilka miesięcy i dopiero wtedy się wprowadzimy. Niby ok, ale to jednak jest uciążliwe mieszkać z rodzicami. Mieszkamy już tak kilka lat, w mieszkaniu jest jeszcze mój brat, my mamy dzieci i nie mogę się doczekać, aż nasze mieszkanie będzie gotowe. To jest straszne, ciągle trzeba po wszystkich sprzątać, wracacie z wakacji a tu trzeba zacząć od sprzątania wspólnej przestrzeni, nigdy człowiek nie jest sam w domu, wszyscy wszystko wiedzą i nawet pokłócić się nie da z mężem i pójść do innego pomieszczenia . Niby każdy ma swój pokój, a jakoś czasem nagle mój brat zacytuje mi coś, czego nie powinien słyszeć i co na pewno nie było mówione głośno. Nie wiem czy on podsłuchuje, czy co. Mam ochotę ponaciskać męża, żeby robić remonty mieszkając tam, a nie czekać z przeprowadzką. Coraz bardziej mnie męczy mieszkanie na kupie... A rodzice chcą abyśmy jak najpóźniej się przeprowadzili. Nikt mi nie pomaga, a jako argument dają, że nie możemy być sami z małymi dziećmi, jakbyśmy jacyś upośledzeni byli. Ja się czasem zastanawiam, czy takie mieszkanie z rodzicami, gdy się jest dorosłym, to jednak nie jest patologia i czy sami nie stworzyliśmy jakiejś patologii w ten sposób. I czy to, że czasem chodzę wkurzona nie wynika z tego, że stworzyliśmy jakąś patologię. Myślę, że rację mają ci, którzy od razu idą na swoje, chociażby nawet do kawalerki z dziećmi i w tej kawalerce składają pieniądze na większe mieszkanie. A dodam, że moi rodzice nie wtrącają się do codziennych spraw, żywimy się osobno itd, więc niby ok.

My z moimi rodzicami wytrzmaliśmy ok 2 miesiecy i wystarczyło nam.

To ja Autorka. To nie jest normalna sytuacja. Coraz częściej myślę, że stworzyliśmy w ten sposób jakąś patologię. I nie wiem teraz, czy wytrzymać jeszcze do końca remontów, czy już przyspieszać wszystko.

Jeśli jest zrobiona kuchnia i łazienka to przeprowadzila bym się. Inaczej jak żyć ;). Spadaj stamtąd czym prędzej.

Myśmy kilka pierwszych nocy spali na podłodze, ale nikt nam nie mówił co mamy robić.

Dzisiejszy ludzie to są jacyś dziwni.. Rodzice kłócą się z dziećmi, wtrącają, czepiają, niszczą psychicznie.. Dzieci w stosunku do rodziców pretensje, wymagania, kłótnie, pretensje Ludzie nie mają godności, danie komuś słowa nic nie znaczy, nie są honorowi.. Jakiś koszmar, jak na to patrzeć z boku.. Świat chyli się ku upadkowi człowiek człowiekowi wilkiem. Brat występuje przeciw bratu, rodzic przeciw dziecu, dziecko przeciw rodzicow:-( Dziadek wybudował ponad 50 lat temu kamienicę 2 piętra. Tzn parter z piwnicami, 1 piętro i poddasze.. Mieszkamy ja z mężem, moi rodzice i moja babcia.. Mamy łącznie 6 pokoi. 1 babcia, 1 rodzice i 1 my, salon/jadalnię/tv, pokój gościnny nie używany, dużą kuchnię z piecem kaflowym na chleb, 2 łazienki, kotłownię, spiżarnie, piwnicę, korytarze, strych... Żyjemy WSZYSCY RAZEM, kochamy się i nie wyobrażam sobie żyć sama bez moich bliskich.. Jestem jedynaczka i jestem bardzo zzyta z rodziną, mogę na nich zawsze liczyć. Ale moja rodzina wyznaje wyższe wartości. Dla mnie PATOLOGIA to jak ktoś żyje jak pies z kotem i tak się ,,chla,, na kupie że trzeba się migiem wyprowadzać na gołą posadzkę byle tylko jak najdalej od rodziny.. A nie że kilkoro dorosłych ludzi żyje w zgodzie pod jednym dachem! Współczuję autorko że masz taką fatalną rodzinę!

Ile macie lat jeśli można wiedzieć ? ;)

Mam taką koleżankę w pracy: szybciutko wyprowadzka z domu na swoje, stan prawie surowy.. Miała właśnie fatalną atmosfere w domu. Matka i jej siostra były przeciwko niej. Miała wyznaczone godziny kiedy ma sobie i mężowi obiad ugotować. A w lodówce, szafkach i spiżarni miała wydzielone półki i podpisywała swoje jedzenie.. To jest dopiero.. Do gośc 16:37 zazdroszczę że masz dobrą rodzinę. Teraz to rzadkość

Strasznie długo ten remont. My wyremontowaliśmy ze stanu deweloperskiego cały dom 150 m w miesiąc z kawałkiem. Mieszkanie to jeszcze krócej. Nie możecie coś przyspieszyć? Grunt, żeby łazienka jakaś była i duże powierzchnie (podłogi, ściany, sufity). Na zabudowę kuchni można poczekać, ważne żeby mieć w czym jedzenie trzymać i gdzie przyrządzić posiłek.

Parę miesięcy na remont to gruba przesada - czy przypadkiem nie chcecie "przyoszczędzić" i robić tego własnym sumptem? jak jest kasa, ekipa i materiały to uwiną się i w miesiąc. A co to za problem meble kupić w dzisiejszych czasach?

Jak mozna wciskac sie styranym praca rodzicom na kilka lat ze swoja rodziną? to nawet niehumanitarne.

gość wczoraj Nie powiem, bo złapałabyś się za głowę :) Dużo w każdym bądź razie. Co do innych pytań, o jakie przyoszczędzenie chodzi? Przecież tam już płacimy czynsz, więc jak oszczędzamy mieszkając tutaj? Żywimy się osobno, jeśli o to chodzi. Chodzi o to, że mąż uważa, że trzeba tam wszystko zrobić na spokojnie, bez dzieci pod nogami. Dużo rzeczy on sam musi tam zrobić (a też nie może robić cały czas, tylko po pracy) , do niektórych bierzemy ekipy (na termin też się czeka - minimum 3 tygodnie od pomiarownia). Ja bym chciała przeprowadzić się wcześniej, mąż mówi, że nie ma co przyspieszać. Rodzice zaś starają się opóźnić naszą wyprowadzkę, przekonują nas żebyśmy do końca roku zostali z nimi.

Acha, teraz doczytałam, że z przyoszczędzeniem chodzi o robienie samemu pewnych rzeczy. Tak, niektóre rzeczy mąż sam będzie robił.