Psychoterapeuta specjalizujący się w przemocy seksualnej Łódź

Może ktoś zna jakiegoś najlepiej kobietę i może polecić?

nie wiedziałem, że istnieje terapia przemoca seksualną ale być może rozpoczne studia na tym kierunku

gość dziś nie wiedziałem, że istnieje terapia przemoca seksualną ale być może rozpoczne studia na tym kierunku x No muszę przyznać, że nawet żart Ci się udał ale wiadomo, ze sprawa raczej mało śmieszna oczywiście szukam osoby, która zna się na terapii dla ofiar przemocy seksualnej.

up

up

up

up

up

w pl nie ma terapii dedykowanym ofiarom przemocy seksualnej musisz poszukać terapii dla ofiar przemocy w rodzinie :(

Ktoś mi doradził kto się trochę na tym zna, że trzeba poszukać teraputy, który ma jakieś kursy pokończone z terapii ofiar wykorzystywania seksualnego ale cieżko znaleźć, bo takich osób ponoć nie ma za dużo.

W praktyce w ogóle nie ma specjalistów od czegoś takiego jak przemoc seksualna. Nie ma żadnej wyraźnej granicy między przemocą fizyczną, gwałtem, przemocą psychiczną, przymuszaniem itd. Ktoś kto uważa się za ofiarę wcale nie musi nią być w regulacjach prawnych i z drugiej strony rzeczywista ofiara nie musi zdawać sobie sprawy że nią jest. Wszystko jest kwestią interpretacji.

Nie wiem ja się za bardzo w tym nie orientuje ale chciałabym trafić do kogoś kto się na tym zna i jest do tego przygotowany, bo już byłam u jednej osoby i niezbyt to wyglądało, niestety czuję się jescze bardziej skrzywdzona niż wcześniej.

Przeczytaj co sama napisałaś "czuję się jescze bardziej skrzywdzona niż wcześniej". Po wizycie u jakiegoś terapeuty czujesz się bardziej skrzywdzona czy z jakiegoś innego powodu? Nie wiem czy jestem w stanie ci pomóc pisząc na publicznym forum, ale poczucie krzywdy to bardzo indywidualna sprawa i niekoniecznie musi się wiązać z działaniami osoby o której myślimy że nas skrzywdziła.

Jasne, że to jest bardzo subiektywne uczucie ale ta terapeutka do której chodziłam mówiła takie rzeczy, że moim zdaniem to laik by wiedział, że może mi tym sprawić dużą przykrość.

Psychoterapia nie polega na głaskaniu i tuleniu tylko na odkrywaniu kart. Oczywiście stopniowo bo te karty zazwyczaj są bolesne. Żeby dotrzeć do głębi problemu który nas męczy trzeba się otworzyć na wiele nieprzyjemnych rzeczy. To co nas boli trzeba wyjąc na wierzch kosztem właśnie bólu dyskomfortu, płaczu i zasmarkania tysiąca chusteczek. Ten proces musi się odbyć po to żeby osoba, która dusi coś w sobie wyjęła to z siebie i przyjrzała się temu mając obok siebie osobę która pomoże zapanować nad emocjami. Dopiero po czymś takim można jaśniej spojrzeć na świat.

Ja to wszystko rozumiem, że czasami terapia jest a nawet powinna być bolesna żeby była skuteczna ale jak np. terapeuta mówi, że trzeba opowiadać wszystko ze szczegółami, bo nie wiadomo co jest ważne a potem się potrafi śmiać z tego co mówi pacjent to coś tu jest grubo nie halo moim zdaniem.

Fakt, terapeuta powinien umieć zachować umiar w okazywaniu swoich emocji, to dosyć ważne w tej pracy. Niemniej bywają sytuacje które trudno opanować, korzystnie jest wtedy zrobić krótką przerwę. Chodzi o to że pacjent z którym ma się do czynienia bywa np bardzo dziecinny, niedojrzały w swoich odczuciach i opiniach. Dam taki przykład: córce całe życie matka kroiła mięso na talerzu i robiła to systematycznie aż do momentu kiedy dziewczyna wyszła za mąż, mąż nie chciał kroić mięsa młodej żonie, mało tego wyśmiał ją i młoda kobieta wpadła w depresję. Bywają naprawdę tak dziwne przypadki że trudno powstrzymać od pewnych reakcji. Nie wiem co w twojej historii rozbawiło terapeutę, ale być może podobny ciężar gatunkowy. Coś co dla większości jest normalne i naturalne dla ciebie jest nie do przejścia.

Wiesz ale to chodziło tak jak w temacie o wykorzystywanie seksualne i moja terapeutka mówiła żeby opowiadać dokładnie o tych zdarzeniach i właśnie nieraz się z tego śmiała to jest trochę dziwne zachowanie jak dla mnie jak ktoś opowiada o najgorszych rzeczach ze swojego życia a kogoś to śmieszy.

Zainteresowałaś mnie ponieważ pracuję jako psycholog dlatego wiem co mówię. Mówię o ciężarze gatunkowym zdarzenia. Ogólnie ujmując punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Od wieku, doświadczenia, wychowania i całej masy czynników. Terapeuta podobnie jak ty jest tylko człowiekiem, ciebie zapewne też jakieś zdarzenia śmieszą. Różnica polega na tym że terapeuta nie powinien wyśmiewać swojego pacjenta ponieważ ten przychodzi do niego po pomoc. Nie wiem jak ta sytuacja wyglądała, czy terapeutka śmiała się przy tobie bagatelizując twój problem, czy przypadkiem usłyszałaś że opowiada o tym komuś innemu wyśmiewając. Leczenie pomoc czy wsparcie psychiczne jest objęte tajemnicą, ale między sobą lekarze czy terapeuci rozmawiają o danym przypadku. A jak rozmawiają to już inna sprawa. To nie jest łatwy zawód bo problemy, z którymi zgłaszają się pacjenci można porównać do równika, są bez końca. Może zdecyduj się na podanie jakiegoś maila, spróbuje pomóc anonimowo.

Mogę podać swojego maila: 123she@gazeta.pl ale nie chciałabym nadużywać Twojej uprzejmości.

Jeśli trafi się jakiś podszyw, zapewne mnie rozpoznasz.