Jak tak se patrze na ludzi to mało kto ma w sobie refleksje na smętarzu...

interesuje ich kto ma lepsze znicze, kto wincyj kwiatkuf, kto jak sie ubrał, kto przyjechał a kto nie...

Ja to mam refleksje na co dzień, nie tylko na cmentarzu. Najpiękniej udekorowane są groby nastolatków i najbardziej ściskają za serce. Jeden pomnik młodego chłopca był w kształcie gitary. Inny dla młodej dziewczyny w tonacji smutnego wrzosu. Kolejny dla wielbiciela gór o kształcie zbocza górskiego. Na kolejnym wyrzeźbiona otwarta księga. Wzruszające epitafia.

refleksje na cmentarzu to ja mam jak tam idę w inny dzień, w Zaduszki to ja głównie mysle zeby mnie ludzie nie zadeptali

17:57 Nie zgadzam się. Przystając przy grobie zapalamy znicze składamy kwiaty i wspominamy w myślach te osoby, kto potrafi to modli się. Zawsze wtedy pojawiają się sceny ze wspólnych spotkań, jakieś skrawki rozmów, coś co mocno utkwiło w pamięci. Skupienie i zaduma jest w nas, choć obok tłumy ludzi.