kiedyś nastolatka dzisiaj kobieta.

Kiedyś 13 letnia szalona nie zdająca sobie sprawy jakie jest życie. ..interesowało mnie tylko żeby zdać do następnej klasy przyjść ze szkoły zjeść obiad za który bardzo mojej mamie dziękuję nawet jak pokazywalam fochy i usiąść prZED komputerem na swojego bloga. ..znalazłam ten blog ,obecnie mam 24 lata jestem już narzeczona. ..mama jeszcze nie ..Czytam tak sobie. .śmiałam się z wszystkiego co tam napisałam ale najbardziej moja uwagę przyciągnął post. Moją pierwszą miłością. ..Miał tzn nadal ma na imię Dawid jest rok starszy odemnie. ..uroda anioła śmieszne prawda? Mam 24 lata a rozpływam się jak nastolatka nikt nie wie co czułam do niego był cudowny ..Zawsze mówił mi ze to Ja będę ta jego jedyna jego sercem. .życiem. Na dzień dzisiejszy Dawid ma 23 lata ma kobietę i dziecko ..nie wiem po co to piszę gdzieś chce to wylać ..Zastanawia mnie czy będąc z nim teraz miała bym dziecko była bym szczęśliwa? Jestem szczęśliwa z moim narzeczonym ale czy to tak właśnie miało być? Czy każdy dzień jest nam przeznaczony? Czy Pan Bóg jak już byłam plemnikiem miał ułożony plan? Dlaczego akurat tak? Dziecka nie mam. .do tej pory przez moje pieprz***miesiączki długa historia oczywiście mogę mieć ale kiedy Boże kiedy? Może zapomnę o Dawidzie tyle lat minęło zawsze zastanawia mnie czy on też o mnie myśli. . Teraz patrzę w okno ..w niebo wyobrażam sobie jak tańczę z nim. .w białej sukni jak mnie podziwia wzrokiem. ..Gdybym miała urodzić się jeszcze raz chce poznać jego na nowo. ..i tańczyć jak w mojej wyobraźni. .Oczywiście cieszę się że jestem zdrowa ,mam swojego narzeczonego, pracę itp itd. ..Ale. .cały czas mam niedosyt. .mojego Anioła przy mnie . Jeśli chcecie to komentować proszę nie obrażać ,nie trzeba w ogóle tego czytać i komentować. Chciałam to z siebie wyrzucić. .Ps.Przepraszam za błędy. .