Nie chce rozmawiać z ludźmi z prostego powodu.

Boje się że gdy mnie bliżej poznaja to mnie porzuca nie będą sie chcieli zadawać, nie wiem dlaczego nie uważam się za kogoś głupiego, mam poczucie humoru, czasami rozmawiam jak ktoś zagai i potrafię nawet gadać, ale to poczucie wewnątrz mnie siedzi. Chyba ze w pracy tam nie miałem oporów bo i tak byliśmy skazani na siebie, nawet jedna fajna kobieta sie mną zauroczyla wiec taki tragiczny nie jestem. Ale to i tak we mnie siedzi. Wole sie trzymać na uboczu w nowym miejscu, nie lubię zaczynac rozmowy i nie lubię w duzej grupie zabierać głosu. Co o tym sądzicie wszystkim?

Introwertyk

Chyba nie taki do końca bo czasami zdarzalo mi się być w centrum uwagi i mi się podobało, lub rozmieszać znajomych. Chociaż z tym ze duzo myślę to prawda, aczkolwiek imprez alkoholowych itp nie lubie bardzo.