Niepełnosprawna i dziecinna dziewczyna. Jak przerwać głupie uwagi o nas?

Nelę poznałem w październiku. Oboje zaczynaliśmy pierwszy rok studiów. Od początku rzucała się w oczy - chodzi przy kulach. Nie jest to chwilowa kontuzja lecz wrodzona niepełnosprawność. Poza tym trochę też różni się od innych dziewczyn. Nosi trochę dziecinne ubrania t-shirty z różnymi nadrukami., ogólnie dość nastoletni, słodki styl. Jest drobną blondynką, wygląda na taką 15 latkę więc wszystko współgra ze sobą ;) jest też bardzo ciepła, emocjonalna, emanuje pozytywnym nastawieniem i jest bardzo urocza :) Jej hobby to kolekcjonowanie maskotek, lalek porcelanowych i czytanie książek dla nastolatek. Jesteśmy razem od miesiąca, kochamy się mocno, ale komentarze otoczenia bywają denerwujące. Jedni sugerują mi bycie pedofilem. Nie wiem czemu. Bo ma twarz jaką ma? Figurę ma drobną, twarz dziecinną, ale nie jest dzieckiem! Sugerują mi, że jest też upośledzona umysłowa ze względu na styl bycia i zainteresowania :/ Kolejną bzdurnym argumentem jest to, że nasze dzieci mogą być niepełnosprawne. Mimo, że niepełnosprawność Nelki jest wrodzona, to nie jest genetyczna. No i nie muszę jej w niczym wyręczać tak jak niektórzy myślą. Sama w okół siebie wszystko ogarnie, zrobi drobne zakupy, czy też sama dociera autobusem na uczelnie. Jej rodzice bardzo nas wspierają, szkoda, że reszta otoczenia jest mniej przyjazna... Kocham ją, nie chcę by jacyś debile rujnowali nam miłość, ale mam dość tych komentarzy i zdziwionych spojrzeń.