Zawsze gdy się zirytuję rzucam wszystko.

Telefon zostaje. Portfel zostaje. Pies zostaje. Okulary zostają. Wychodzę na pół godzinki i przez myśl mi nie przejdzie nawet jedno wspomnienie, ani żaden problem. Chodzę po mieścinie czasem po dwa razy tą samą drogą i subtelnie sam sobie sugeruję czego nie powinienem w dalszym życiu kontynuować.