Musiałam dziś uśpić mojego psa

Jest mi tak strasznie przykro, że ostatnie czego doświadczył, to strach przed weterynarzem i ból

Kiedys sie spotkacie

Bardzo mi przykro, tulę księżniczko

Szkoda ze ludzi nie można.

Oj szkoda, ż eludzi nie można. Bardzo mi przykro autorko, mam psiaka i wiem co czujesz. I nawet nie będe Ci pisałą wytartych sloganów, ż eczas goi rany i takie tam. Zawsze będziesz go pamiętał, nie raz Ci sie łezka w oku zakreci, może wezmiesz innego ze schroniska, może kupisz rasowego, ale ten na zawsze zabrał ci kawałek serca. Przytulam mocno.

Ja po suce plakalem pięć dni, też musiała odejść na uspienie :( o

Nawet nie chodzi o to, że nie żyj*****ardzo cierpiał, i wiem, że to była właściwa decyzja. Ale nie mogę przestać płakać przez to, że przed samą śmiercią był zestresowany... Chciałabym, żeby miał szansę odejść w spokoju, nie w "sterylnej" sali w lecznicy.

Żebym mogła go przytulić jak faktycznie zasypia po raz ostatni

Moja suka odeszła w depresji, mi było smutno, że odeszła głodna, nawet najlepszego jedzenia nie chciała jeść :(

Ludzie przywiązują się do psów :) mojego też już nie ma.

mam 24 lata, po tym co dzisiaj zobaczyłam usypiając mojego psiaka, postanowiłam pójść na weterynarię (byłam rok na lekarskim na WUMie, byłam na innych biologicznych studiach) - dzis zarejestrowałam się w rekrutacji na sggw. Kocham zwierzęta, bardzo cierpię patrząc na ich cierpienie. I uważam, że jeśli nadchodzi ten moment, żeby przeprowadzić eutanazję, trzeba zredukować stres zwierzaka tak mocno jak się da. ZAWSZE usypianie powinno sie odbywac w domu.

Moja suka by żyła gdybym mieszkał na bezludziu to sam bym jej zrobił operacje bez znieczulenia przywiązał do stołu, a weterynarz powiedział że stara jest i się nie obudzi z narkozy że szkoda pieniędzy że nie zrobi może uśpić. Nienawidzę weterynarza. Zasłużyła na szansę :(

Nie znam Twojej sytuacji. Mój nie przeżyłby narkozy, co do tego nie mam wątpliwości. Ale faktem jest, że większość weterynarzy to niekompetentne konowały, niestety.

Do tego pozbawione empatii

to tylko durny pies, który nie miał świadomości śmierci nawet. To ludzie cierpią przed śmiercią, nie zwierzęta.

gość dziś to tylko durny pies, który nie miał świadomości śmierci nawet. To ludzie cierpią przed śmiercią, nie zwierzęta. x zdychaj pierwotniaku. Bo nawet pies nie zdycha, a umiera. Zdycha to mi wiara w ludzkośc cztając takie komentarze

Moja suka miała przyszła do mnie wieczorem kilkanaście godzin przed uspieniem się pożegnać i nadstawiala do glaskania jak nigdy dotąd.

dlatego nie mam psa

Mój też wiedział, że to pora się pożegnać. Serce krwawi...

"zdychaj pierwotniaku. Bo nawet pies nie zdycha, a umiera. Zdycha to mi wiara w ludzkośc cztając takie komentarze " x boli cię prawda, debilu? psy nie mają świadomości, a ze durne psiary nie chcą przyjąć tego do wiadomości, tylko wierzą w jakieś nieudowodnione bajeczki to już ich problem.

"gość dziś Moja suka miała przyszła do mnie wieczorem kilkanaście godzin przed uspieniem się pożegnać i nadstawiala do glaskania jak nigdy dotąd." x nadinterpretowujesz zwykły przypadek.

a ja ją właśnie pocieszam. Pies może i bał się weterynarza, ale nie śmierci, uwierz.

strach przed śmiercią jest podstawowym mechanizmem ewolucyjnym, ignorancie. nawet dżdżownica się boi śmierci. Doucz się zanim zaczniesz obrażać ludzi.

Zwierzęta przeczuwają takie rzeczy.

chyba instynkt samozachowawczy masz na myśli, ale to nie znaczy, że zwierzęta odczuwają lek przed śmiercią, tumanie. Mogą odczuwać jakies zmiany w organizmie, osłabienie itd. ale lęku przed śmiercią nie czują.

Ty pajacu "durny pies " a "kot "tez / masz pojecia jak to jest ? Autorko ile lat mial pies i co mu bylo

tak " zegnaja sie" wiedza i odczuwaja/ moj ostatni byl usypiany w domu w piwnicy a kot w lecznicy

Do nas weterynarz przyjechał do domu, stary pies rodziców odszedł w swoim legowisku, ale i tak było przykro. Kota w ostatnim stadium niewydolności nerek, a właściwie już jednej, bo miał usuniętą jedną operacyjnie, sama zawiozłam do kliniki. Był w takim stanie, że nikogo nie poznawał, ale byliśmy z nim cały czas, zabrałam zwłoki do kremacji indywidualnej w zakładzie pogrzebowym dla zwierząt. Pani weterynarz zabrała nas do gabinetu, gdzie zwykle miał USG robione, zamknęła drzwi, potrafiła to rozwiązać bardzo subtalnie i delikatnie, personel kliniki złożył nam kondolencje, było łatwiej niż weterynarz do domu. Uśpił, wziął kasę i w nogi :-(

Przyrko mi :( Trzymaj się mocno. Przeżywałam to w zeszłym roku:(

Miało być "subtelnie", literówka. Pełno jest weterynarzy, w miastach gabinety, kliniki, na co drugiej ulicy, ale mało jest takich, którzy kochają zwierzęta i mają odpowiednie podejście psychologiczne do właściciela. To też jest ważne. Do tego jeszcze uczciwy. Wiadomo, że za darmo nikt leczył nie będzie, ale o to chodzi, żeby nie narażać na koszty, kiedy nie da się pomóc, powiedzieć wszystko jak trzeba. Doktorek, który opiekował się psami rodziców, potrafił starego, chorego psa nafaszerować lekami, witaminy, kroplówki i pies odżył na kilka godzin, a potem znów się przewracał. Wydali dużo, zanim inny weterynarz powiedział wprost, że męczą psa :-(