Zachowałam się w przypadkowym mężczyźnie

Pracuje na kasie w dużym sklepie, w kolejce masa ludzi, nagle pewien starszy pan osunął się nieco, chyba zasłabł, w pierwszej chwili wyglądał na pijanego i wpadł na regały z gumami do żucia itp. ludzie się tylko odwrócili i przyglądali. Podbiegł do niego z kolejki elegancki mężczyzna na oko 30 lat, taki typowy biznesmen, tyle, że przystojny. Złapał go szybko, przytrzymał, ale ten starszy pan tracił przytomność, wtedy ten biznesmen spojrzał wrogo na sparaliżowanych ludzi w kolejce mówiąc - "co się tak kur**a patrzycie, może ktoś by ruszył tak łaskawie dupę i mi pomógł?", nikt mu nie pomógł, jakoś udało mu się samumu wyprowadzić tego pana na ławeczki przed sklep, dał mu wody, widziałam, że już rozmawiali i z czegoś się śmiali, wkrótce przyjechało pogotowie, a biznesmen wsiadł do jakiegoś mercedesa, złapał mnie wzrokiem, uśmiechnął się do mnie szczerze. Nie umiem o nim zapomnieć, cały czas o nim myślę, taki facet ideał.

Nie wiesz, czy ''ideał'', nie znasz go. Idealizujesz po jednym wydarzeniu. Tymczasem na codzień to może być równie dobrze cham i prostak, który powybijałby Ci zęby.

Jakby zechciał to by wrócił. Facet jak chce to zawsze wie gdzie znaleźć kobietę. Jako kasjerka w sklepie to bym raczej nie liczyła na jego względy. Tacy gustują w kobietach z klasą z tzw. "wyższej półki".

Słowa klucz: przystojny, biznesmen i Mercedes.

:D

Wiem, że to nie moja liga, na nic nie liczę, po prostu jak przypomnę sobie go to szybciej mi serce bije. Pewnie ma przepiękną żonę, cudne dzieci i wspaniały dom. Mam świadomość, że nie zwróci uwagi na szarą mysz, studentkę dorabiającą na kasie, wynajmującą skromny pokój na blokowisku. Ale miło, że się uśmiechnął, wiem, że to nie był akt podrywu, tylko po prostu jakaś pozytywna energia.

No to daj sobie już z nim spokój, nie rozmyślaj i poszukaj sobie chłopaka ze swojego studenckiego środowiska. Powodzenia!