Rozmawiałam z koleżanką i czuję się źle

Wracaliśmy razem ze szkoły, ona ma 3 synów , ja mam dwoje dzieci. Opowiada jak to 12 osób przyjedzie na święta i ona wszystko sama robi, bo nie chce niczyjej pomocy. W domu czysto, pokazuje mi zdjęcia jakie to ona rzeczy piecze, gotuje. A ja: dla mnie problem ugotować obiad, sprzątam też tylko co najważniejsze, nic mi się nie chce. Jakbym miała zrobić święta dla 12 osób to nie wiem czy bym się się nie załamała. Ja już jak wstaje to jestem zmęczona, wszystkie wyniki ok, poza tarczycą, nic nie się nie chce, z chęcią spałabym. Wracając do tematu:też chciałabym być taka super i żeby mi się wszystko chciało, ale mi od samego myślenia o robocie to już słabo się robi. Kiedyś potrafiłam w jeden dzień wysprzątać cały dom na glans i zrobić zakupy i obiad, a teraz ahh szkoda gadać.

To lecz tarczycę.

4 minuty temu, Gość Gość napisał:

To lecz tarczycę.

Leczę już od kilku lat, było dobrze ale odstawili tabletki i znowu jest źle. W sumie jak niby było dobrze to tak samo mi się chciało jak teraz, więc nie wiem czy to ma znaczenie.

Mam to samo i nie wiem dlaczego tak jest. U mnie może za tym kryć się nieszczęśliwe małżeństwo i związany z tym ukryty dół, ogólnie życie mi się nie ułożyło pod żadnym kątem, ale też fizjologia organizmu. Mam delikatny wątły organizm i mam też silne cechy introwertyzmu to znaczy szybko tracę energię wśród ludzi i wolno ją odzyskuję. Zauważyłam że najszybciej i najefektywnie odzyskuję siły gdy jestem całkowicie sama. W młodości jeszcze to wszystko nie było tak bardzo rozwinięte choć miałam zalążki pewnych cech.

Małżeństwo mam udane, dzieci chciane, choć monotonia życia i obowiązków mnie chyba przytłacza. Po pierwszym dziecku robiłam kursy, chodziłam na siłownię, spotykałam się z koleżankami, a teraz nic mi się nie chce. 

Jak się człowiek zaczyna porównywać, to tylko sobie dowala i sie dołuje. Robiłam to przez wiele lat. Gdy wreszcie przestałam, poczułam się o niebo lepiej. Też mam tylko dwoje dzieci i czułam się bardzo zmęczona, a inne maja nawet pięcioro. Jesteś jaka jesteś - sa takie, co radzą sobie z życiem lepiej i takie, które mogłyby Ci zazdrościć. Tarczycę lecz, jesli trzeba, ale poza tym masz taki a nie inny charakter, tyle sił, taką historię za soba, która Cię ukształtowała. To jest sprawa odwagi bycia sobą i powściągnięcia pokusy patrzenia na innych - wtedy Tobie samej będzie łatwiej, będziesz zadowolona i spokojniejsza.

2 minuty temu, Gość ratata napisał:

Jak się człowiek zaczyna porównywać, to tylko sobie dowala i sie dołuje. Robiłam to przez wiele lat. Gdy wreszcie przestałam, poczułam się o niebo lepiej. Też mam tylko dwoje dzieci i czułam się bardzo zmęczona, a inne maja nawet pięcioro. Jesteś jaka jesteś - sa takie, co radzą sobie z życiem lepiej i takie, które mogłyby Ci zazdrościć. Tarczycę lecz, jesli trzeba, ale poza tym masz taki a nie inny charakter, tyle sił, taką historię za soba, która Cię ukształtowała. To jest sprawa odwagi bycia sobą i powściągnięcia pokusy patrzenia na innych - wtedy Tobie samej będzie łatwiej, będziesz zadowolona i spokojniejsza.

Dziękuję Tobie za ten wspaniały wpis. Naprawdę mega pozytywny.

10 minut temu, Gość ratata napisał:

Jak się człowiek zaczyna porównywać, to tylko sobie dowala i sie dołuje. 

Bo to jedna z podstawowych zasad utrzymania higieny zdrowia psychicznego: Nie porównuj się do innych

Daj spokój, nie porównuj się ani też nie wierz we wszystko, o Ona biedna pewnie jest zamordowana ale gra dobra grę. Powodzenia nie przejmuj się. 

Ja ide do pracy od stycznia. Wypalilam sie przez tyle lat z dziecmi i tez mi sie nie chce.

"Odwaga bycia sobą", jakże pięknie to ujełaś.

Jak się ciągle siedzi na kafe, to trudno coś zrobić w domu, 0/10