Mężowie, którzy zmienili się po terapii

Jak w temacie. Niech wypowiedzą się kobiety,  które to przeżyły. Chciałyscie odejść ale terapia pozwoliła zostać? Maz sam chciał pójść czy zmusiłyscie go do terapii? Jakie to były uzależnienia,  problemy? Czy mieliście dzieci? I jak potoczyło się po terapii, zostalyscie czy mimo to odeszlyscie?

Mój mąż ma zacząć niedługo swoją terapię. Jest bardzo nerwowy i irytuje go byle pierdoła. Brzydko się odzywa. Dużo przekreca i nie rozumie. Potem zdaje sobie z tego sprawę ale niesmak pozostaje. Wpływ ma dziecinstwo i to sie przekłada  na dorosłe życie. Mamy kilkumiesieczne dziecko.

Up

Nie mam takich doświadczeń, ale wiem skądinąd ze terapia zmienia ludzi, i rzeczywiście moze się stać tak, że leczenie zmieni osobę na tyle, że osoby z dotychczasowego otoczenia mogą przestać pasować, włącznie z żoną/mężem, bo oni sami mogą być w typie złego schematu, od którego po wyleczeniu będzie się czuło, że chce się uciec. Różnie może być. Jeśli Ty w rozumieniu psychologicznym jesteś zdrowa, to po jego wyzdrowieniu możecie się dobrze rozumieć (lub nie, z innych powodów, które ciężko teraz przewidzieć), a jeśli on jest nałogowcem, a Ty na przykład go ratujesz, to Ty też masz problem, i po jego wyleczeniu coś nie będzie grało (Ty możesz też mieć problem wymagający pomocy). Za mało informacji żeby spekulować jak to sie u Was potoczy, ale ogólnie problemy należy rozwiązywać, wiec jego terapia to być może pierwszy krok, który pociągnie za sobą wiele innych tematów, o których na ten moment nawet nie myślisz.