Co się ostatnio ze mną dzieje?

Rok leczyłam się na depresje, od jakiś 3 miesięcy nie biorę leków, bo czuję że ich nie potrzebuję. Myśli samobójcze zniknęły, jestem pełna energii, ciągle się śmieje. Mam po prostu dobry humor 24/7 i to mnie przeraża. Boję się że to cisza przed burzą, taki stan przejściowy.
Ludzie z klasy się mnie pytają co biorę, bo ciągle śmieszkuję. Czuję się jakbym był naćpana od tych 3 miesięcy, ciągle się śmieję, nie boję się wyrażać swojego zdania, ubieram się jak chce, dostrzegam pozytywy zamiast negatywów. Poza tym czuję że ze mną jest już dobrze, że nie potrzebuję tych pieprzonych psychotropów, że chce się rozwijać, że che spełniać marzenia, że nie potrzebuję innych do szczęścia. 
Naprawdę, pytają się co brałam, a ja nie umiem im powiedzieć, bo nie wiem co jest ze mną grane. Zachwycam się wszystkim jak małe dziecko. 
Nie wiem, mam wrażenie że to iluzja, że zaraz coś się sypnie i będzie tak jak kiedyś a tego ja nie chcę...

Chyba że ze mną jest już tak źle że stworzyłam sobie swój własny świat bez zła, cierpienia, krzyku, płaczu, przemocy. Tylko ja i mój śmiech.