Związek z facetem, który miał trudne dzieciństwo. Czy dać mu szansę?

Poznałam jakieś parę miesięcy temu faceta, obydwoje studiujemy, na studia nie dają mu rodzice, tylko on chodzi do pracy i zarabia. Wiem, że miał trudne dzieciństwo z jego opowiadań m.in alkoholizm ojca. Nie mam z tym problemu, bo wiąże się z nim a nie z jego rodziną, ale po prostu czasami widać to z jakiego jest środowiska. Na co dzień jest ,,grzeczny'' ale raz zaproponował mi, żebyśmy kiedyś poszli do restauracji i nie zapłacili, tylko wyszli, ogólnie on pracuje w restauracji i kiedy jest na kasie napiwki bierze sobie do kieszeni zamiast do wspólnej skrzynki. Nie lubi zwierząt, nie robi im krzywdy, mogą sobie żyć ale bez niego, tak powiedział, dodał, że kiedyś jak będziemy razem mieszkać on będzie miał problem żebyśmy mieli jakiegoś zwierzaka. Przez całe życie miałam kota, jakieś gryzonie i nie wyobrażam sobie życia bez zwierzęcia. Czasem denerwuje mnie to, że uważa się za nie wiadomo kogo, że będzie kimś bo pójdzie w IT, ekonomię albo coś. Tymczasem studiuje socjologię jakąś tam i dużego pojęcia o komputerach nie ma, albo miał pretensje do mnie, że jechałam na weekend do domu zamiast siedzieć tu gdzie studiuję i on nie lubi niezaradnych życiowo. Jak chodził do szkoły pracował po 13 godzin, wydaje mi się, że jego rodzice mieli za mało pieniędzy. Osobiście bogaczką nie jestem, nie chodzi  mi tylko o pieniądze a o  różnice w charakterach. 

Facet pewnie ma głód miłości, bliskośći i poczucia bezpieczeństwa. Zadaj sobie pytanie, czy chcesz wypełnić te pustkę. Możliwe jest to, że on się tym nie nasyci. Zaspokojenie takich potrzeb przypada na okres dzieciństwa a nie dorosłości. Więc po pierwsze, wyczuj go. Jeżeli ma wszystko z 3, to jak wyżej, podejmij decyzję. 

macie inne poglądy życiowe, tu raczej chleba nie upiecze, lepiej to skończyć i czasu nie tracić

Ja mialam faceta z trudnej rodziny i ostrzegam bedziesz winna wszystkiemu.

uciekaj, byłam z takim, szkoda czasu i nerwów. DDA